Υπαπαντή του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού

Η Υπαπαντή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού που γιορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου είναι η υποδοχή του Χριστού στο ναό του Σολομώντα από το πρεσβύτη Συμεών. ‘Όταν σύμφωνα με το Μωσαїκό Νόμο συμπληρώθηκαν οι 40 ημέρες του καθαρισμού της μητέρας ,η  Παναγία μαζί  με τον Ιωσήφ έφεραν τον Ιησού στα Ιεροσόλυμα για να τον αφιερώσουν στον Θεό, γιατί κάθε παιδί αρσενικό που θα γεννιόταν για πρώτη φορά το αφιέρωναν οι Εβραίοι στον Κύριο.

 Όμως παράλληλα προσέφεραν θυσία για τον καθαρισμό της λοχείας ένα ζεύγος τρυγόνια ή δύο  μικρά περιστέρια.  

Εκεί στα Ιεροσόλυμα υπήρχε άνθρωπος, που ονομαζότανε Συμεών. Δίκαιος και ευσεβής, που με πόθο περίμενε την έλευση του Μεσσία, του Λυτρωτή από τα δεινά της αμαρτίας. Σ’ αυτόν το Άγιο Πνεύμα είχε αποκαλύψει ότι δεν θα γευότανε θάνατο προτού δει το Σωτήρα του κόσμου. Έτσι με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος ο Συμεών έρχεται στο ναό, αγκαλιάζει με στοργή και λαχτάρα το βρέφος, δοξάζοντας και υμνολογώντας το Θεό. «Τώρα πια, αφού είδα το Λυτρωτή του κόσμου ο θάνατος δεν με φοβίζει. Νυν απολύεις το δούλο σου, Δέσποτα. Είδα το φώς του κόσμου, που θα αποκαλύψει στα έθνη τον Αληθινό Θεό.» Η Παναγία και ο Ιωσήφ άκουγαν με θαυμασμό τα λόγια του Συμεών. Και όταν τους ευλόγησε είπε στη Παναγία μας, ότι Αυτός είναι προορισμένος να γίνει αιτία πτώσεις και ανάστασης πολλών.  Προφήτεψε ότι ρομφαία θα περάσει τη ψυχή της καθώς θα αντικρίζει το μονάκριβο παιδί της καρφωμένο στο σταυρό . Εκεί στο ναό βρισκότανε και μια χήρα γυναίκα, ηλικιωμένη περίπου 84 ετών. Που λάτρευε αδιαλείπτως το Θεό με νηστείες και προσευχές, νύχτα και μέρα. Και αυτή, αφού είδε το παιδί δοξολογούσε το Θεό και μιλούσε σε όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ ότι αυτός θα φέρει τη λύτρωση. Και όταν ο Ιωσήφ και η Παναγία μας τελείωσαν όλα όσα ο νόμος του Κυρίου όριζε, για τον καθαρισμό και την αφιέρωση γύρισαν πίσω στη Γαλιλαία στην πατρίδα τους τη Ναζαρέτ.

Ἀπολυτίκιον  
Χαῖρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἠμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβῦτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἠμῶν, χαριζόμενον ἠμὶν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.