Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014
![]() |
Άγιοι Σίλας, Σιλουανός και Κρήσκης οι Απόστολοι |
![]() |
Άγιος Ανδρόνικος ο Απόστολος |
Ο Σίλας φυλακίστηκε μαζί με τον Παύλο στους Φιλίππους της Μακεδονίας. Μετά από πολλούς μόχθους και αφού ακολούθησε τον Παύλο σε πολλές περιοδείες του, έγινε επίσκοπος Κορίνθου.
Ο Σιλουανός, από το αξίωμα του επισκόπου Θεσσαλονίκης, αγωνίσθηκε και βασανίστηκε για την πίστη του στον Κύριο.
Ο Επαινετός, από το αξίωμα του επισκόπου Καρθαγένης, αγωνίσθηκε και βασανίστηκε για την πίστη του στον Κύριο.
Ο Ανδρόνικος αγωνίστηκε και βασανίστηκε για την πίστη του στο Ευαγγέλιο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Ο Κρήσκης, τέλος, έγινε επίσκοπος Καρχιδονίας και από την θέση αυτή μόχθησε και υπηρέτησε το Θείο Ευαγγέλιο.
H μνήμη τους εορτάζεται από την Εκκλησία μας στις 30 Ιουλίου.
Ἀπολυτίκιον
Οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι, ὡς οὐρανοὶ λογικοί, τὴν δόξαν ἀστράψαντες, τοῦ κενωθέντος ἐν γῇ, συμφώνως ὑμνείσθωσαν, Κρήσκης Σιλουναὸς τέ, καὶ ὁ ἔνθεος Σίλας, ἅμα σὺν Ἀνδρονίκω, Ἐπαινετὸς ὁ θεόφρων Χριστὸν γὰρ ἰκετεύουσι, σώζεσθαι ἅπαντας.
Τρίτη 29 Ιουλίου 2014
Η Αγία Βερονίκη τιμάται στις 12 Ιουλίου. Η ημερομηνία εορτής της Αγίας είναι σταθερή.
Ο Ιησούς Χριστός πορευόταν προς το σπίτι του Ιάειρου και το συγκεντρωμένο πλήθος Τον ακολουθούσε και Τον έσπρωχνε είτε για να Τον δει από κοντά, είτε για να Τον ακουμπήσει και να πάρει την ευλογία Του είτε για τη θεραπεία κάποιας ασθένειας. Μεταξύ του πλήθους ήταν και μια γυναίκα, η οποία για δώδεκα χρόνια υπέφερε από αιμορραγία και δεν μπορούσε να θεραπευθεί, παρά το γεγονός ότι ξόδεψε όλη της την περιουσία της στους γιατρούς.
Σύμφωνα με τις Ιουδαϊκές αντιλήψεις η αιμορραγία καθιστούσε τη γυναίκα «μολυσμένη» και είχε σαν αποτέλεσμα την κοινωνική και θρησκευτική της ταπείνωση και περιθωριοποίηση. Εκείνη όμως σκεφτόταν ότι αρκούσε μόνο να αγγίξει πάνω στα ρούχα του Ιησού Χριστού και τότε θα θεραπευόταν. Έτσι κι έγινε. Μόλις Τον ακούμπησε, θεραπεύτηκε.
Ο Ιησούς Χριστός, τότε, σταμάτησε την πορεία Του και ρώτησε με επιμονή: «Ποιος με άγγιξε;». Σαν Θεός γνώριζε τι είχε συμβεί αλλά ήθελε να τοποθετήσει το θαύμα στη σωστή του διάσταση. Η γυναίκα, αφού διαπίστωσε ότι δεν διέφυγε της προσοχής Του, φοβισμένη παρουσιάστηκε μπροστά του και ενώπιον όλων αποκάλυψε τα κίνητρα της ενέργειάς της. Η πράξη της ερχόταν σε αντίθεση με τις διατάξεις του νόμου, οι οποίες απαγόρευαν σε «μιασμένα» άτομα να έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους και πολύ περισσότερο με το Διδάσκαλο. Γι΄ αυτό η γυναίκα διακατεχόταν από φόβο και τρόμο για την πράξη της.
Η αντίδραση του Ιησού Χριστού δεν ήταν αναμενόμενη από τους Ιουδαίους, οι οποίοι θα ήθελαν να επιπλήξει τη γυναίκα για την παράβαση των διατάξεων του νόμου. Ο Ιησούς Χριστός όμως δεν επιθυμούσε να ταπεινώσει τη γυναίκα, αλλά να την εξυψώσει, όπως έκανε και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. Απάντησε, λοιπόν στην αιμορροούσα γυναίκα: «Η πίστη σου σε έσωσε. Πήγαινε να συνεχίσεις ειρηνικά τη ζωή σου, απαλλαγμένη από κάθε μέριμνα που σου προκαλούσε η ασθένεια.»
Η πράξη της γυναίκας δεν ήταν ξένη προς την πίστη της. Το απλό άγγιγμα του ενδύματος του Χριστού θα παρέμενε ανενεργό και αναποτελεσματικό αν δεν συνοδευόταν από την ισχυρή πίστη της, ότι εκείνος είναι ο μόνος που μπορούσε να την θεραπεύσει. Άλλωστε τα περισσότερα θαύματα του Κυρίου αποτελούν κατά κάποιο τρόπο την επιβράβευση της πίστης του ασθενούς ανθρώπου. Η πίστη είναι εκείνη που προκαλεί τον Κύριο να επιτελέσει ένα θαύμα.
Η αιμορροούσα γυναίκα ήταν η Αγία Βερονίκη. Η Αγία Βερονίκη μετά το θαύμα της θεραπείας της αιμορραγίας της εντάχθηκε στον ευρύτερο κύκλο των μαθητών του Χριστού. Στην πορεία του Ιησού Χριστού προς τον Γολγοθά η Αγία Βερονίκη έτρεξε και σκούπισε με ένα μαντήλι το ματωμένο πρόσωπό του. Πάνω στο μαντήλι αυτό αποτυπώθηκε η μορφή του Χριστού και έτσι δημιουργήθηκε η παράδοση του Αγίου Μανδηλίου.
Ἀπολυτίκιον.
Εὑροῦσα τὴν ἴασην, παρὰ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, αὐτὸν ἐθεράπευσας, δι’ ἐναρέτου ζωῆς, καὶ βίου σεμνότητος· ὅθεν τῆς οὐρανίου, μετασχοῦσα εὐκλείας, πρέσβευε τῷ Κυρίῳ, Βερονίκη Ἁγία, ὑπὲρ τῶν εὐφημούντων, τὰ σὰ προτερήματα.
Ο Ιησούς Χριστός πορευόταν προς το σπίτι του Ιάειρου και το συγκεντρωμένο πλήθος Τον ακολουθούσε και Τον έσπρωχνε είτε για να Τον δει από κοντά, είτε για να Τον ακουμπήσει και να πάρει την ευλογία Του είτε για τη θεραπεία κάποιας ασθένειας. Μεταξύ του πλήθους ήταν και μια γυναίκα, η οποία για δώδεκα χρόνια υπέφερε από αιμορραγία και δεν μπορούσε να θεραπευθεί, παρά το γεγονός ότι ξόδεψε όλη της την περιουσία της στους γιατρούς.
Σύμφωνα με τις Ιουδαϊκές αντιλήψεις η αιμορραγία καθιστούσε τη γυναίκα «μολυσμένη» και είχε σαν αποτέλεσμα την κοινωνική και θρησκευτική της ταπείνωση και περιθωριοποίηση. Εκείνη όμως σκεφτόταν ότι αρκούσε μόνο να αγγίξει πάνω στα ρούχα του Ιησού Χριστού και τότε θα θεραπευόταν. Έτσι κι έγινε. Μόλις Τον ακούμπησε, θεραπεύτηκε.
Ο Ιησούς Χριστός, τότε, σταμάτησε την πορεία Του και ρώτησε με επιμονή: «Ποιος με άγγιξε;». Σαν Θεός γνώριζε τι είχε συμβεί αλλά ήθελε να τοποθετήσει το θαύμα στη σωστή του διάσταση. Η γυναίκα, αφού διαπίστωσε ότι δεν διέφυγε της προσοχής Του, φοβισμένη παρουσιάστηκε μπροστά του και ενώπιον όλων αποκάλυψε τα κίνητρα της ενέργειάς της. Η πράξη της ερχόταν σε αντίθεση με τις διατάξεις του νόμου, οι οποίες απαγόρευαν σε «μιασμένα» άτομα να έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους και πολύ περισσότερο με το Διδάσκαλο. Γι΄ αυτό η γυναίκα διακατεχόταν από φόβο και τρόμο για την πράξη της.
Η αντίδραση του Ιησού Χριστού δεν ήταν αναμενόμενη από τους Ιουδαίους, οι οποίοι θα ήθελαν να επιπλήξει τη γυναίκα για την παράβαση των διατάξεων του νόμου. Ο Ιησούς Χριστός όμως δεν επιθυμούσε να ταπεινώσει τη γυναίκα, αλλά να την εξυψώσει, όπως έκανε και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. Απάντησε, λοιπόν στην αιμορροούσα γυναίκα: «Η πίστη σου σε έσωσε. Πήγαινε να συνεχίσεις ειρηνικά τη ζωή σου, απαλλαγμένη από κάθε μέριμνα που σου προκαλούσε η ασθένεια.»
Η πράξη της γυναίκας δεν ήταν ξένη προς την πίστη της. Το απλό άγγιγμα του ενδύματος του Χριστού θα παρέμενε ανενεργό και αναποτελεσματικό αν δεν συνοδευόταν από την ισχυρή πίστη της, ότι εκείνος είναι ο μόνος που μπορούσε να την θεραπεύσει. Άλλωστε τα περισσότερα θαύματα του Κυρίου αποτελούν κατά κάποιο τρόπο την επιβράβευση της πίστης του ασθενούς ανθρώπου. Η πίστη είναι εκείνη που προκαλεί τον Κύριο να επιτελέσει ένα θαύμα.
Η αιμορροούσα γυναίκα ήταν η Αγία Βερονίκη. Η Αγία Βερονίκη μετά το θαύμα της θεραπείας της αιμορραγίας της εντάχθηκε στον ευρύτερο κύκλο των μαθητών του Χριστού. Στην πορεία του Ιησού Χριστού προς τον Γολγοθά η Αγία Βερονίκη έτρεξε και σκούπισε με ένα μαντήλι το ματωμένο πρόσωπό του. Πάνω στο μαντήλι αυτό αποτυπώθηκε η μορφή του Χριστού και έτσι δημιουργήθηκε η παράδοση του Αγίου Μανδηλίου.
Ἀπολυτίκιον.
Εὑροῦσα τὴν ἴασην, παρὰ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, αὐτὸν ἐθεράπευσας, δι’ ἐναρέτου ζωῆς, καὶ βίου σεμνότητος· ὅθεν τῆς οὐρανίου, μετασχοῦσα εὐκλείας, πρέσβευε τῷ Κυρίῳ, Βερονίκη Ἁγία, ὑπὲρ τῶν εὐφημούντων, τὰ σὰ προτερήματα.
H Αγία Θεοδότη,
ήταν θερμή χριστιανή και αφοσιώθηκε στην ανατροφή των τριών παιδιών της. Tην περίοδο της εικονομαχίας η Αγία μαζί με τα παιδιά της συνελήφθησαν και μαρτύρησαν.
H μνήμη της εορτάζεται στις 29 Ιουλίου.
Ἀπολυτίκιον
Ὡς δῶρον ἐκλεκτόν, Θεοδότη θεόφρον, προσήγαγες Θεῶ, τοὺς ἐνθέους βλαστούς σου, σὺν τούτοις γὰρ ἠγώνισαι, ἱερῶς ἐναθλήσασα, μεθ' ὧν πρέσβευε, ὑπὲρ ἠμῶν τῷ Κυρίῳ, δοῦναι ἄφεσιν, ἁμαρτιῶν ἠμὶν πάσι, καὶ βίου διόρθωσιν.
ήταν θερμή χριστιανή και αφοσιώθηκε στην ανατροφή των τριών παιδιών της. Tην περίοδο της εικονομαχίας η Αγία μαζί με τα παιδιά της συνελήφθησαν και μαρτύρησαν.
H μνήμη της εορτάζεται στις 29 Ιουλίου.
Ἀπολυτίκιον
Ὡς δῶρον ἐκλεκτόν, Θεοδότη θεόφρον, προσήγαγες Θεῶ, τοὺς ἐνθέους βλαστούς σου, σὺν τούτοις γὰρ ἠγώνισαι, ἱερῶς ἐναθλήσασα, μεθ' ὧν πρέσβευε, ὑπὲρ ἠμῶν τῷ Κυρίῳ, δοῦναι ἄφεσιν, ἁμαρτιῶν ἠμὶν πάσι, καὶ βίου διόρθωσιν.
Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014
Η Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου έζησε στα χρόνια της βασίλισσας Θεοδώρας, που αναστήλωσε τις άγιες εικόνες.
Η Ειρήνη καταγόταν από την Καππαδοκία και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια της, αλλά και για την σωματική ωραιότητα της και για την ευγενή ανατροφή της. Είχε ζητηθεί λοιπόν σε γάμο, από διακεκριμένο άνδρα του παλατιού και ξεκίνησε για το Βυζάντιο. Στη διαδρομή όμως, πέρασε από τη Μονή του Χρυσοβαλάντου και τόσο ελκύστηκε από τη συναναστροφή των καλογριών, ώστε πήρε τη μεγάλη απόφαση να παραμείνει μαζί τους. Έτσι απέρριψε τις κοσμικές δόξες, γύρισε στην πατρίδα της, πούλησε τα υπάρχοντα της, βοηθώντας πολλούς φτωχούς και τα υπόλοιπα χρήματα τα εναπόθεσε στη Μονή. Έγινε μοναχή και η ζωή της μέσα στο μοναστήρι υπήρξε πολύ ασκητική και αγία.
Όταν πέθανε η ηγουμένη, η Ειρήνη, παρά την άρνηση της, ορίστηκε διάδοχος της. Από τη νέα της θέση, επετέλεσε τα καθήκοντα της άριστα. Ο Θεός μάλιστα, την προίκισε με το προφητικό και θαυματουργικό χάρισμα. Έτσι δια της προσευχής της, απάλλαξε πολλούς από τα δαιμόνια. Προαισθάνθηκε τον θάνατο της και απεβίωσε ειρηνικά, γεμάτη χαρά για το ευχάριστο ουράνιο ταξίδι της. H Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της στις 28 Ιουλίου.
Η Ειρήνη καταγόταν από την Καππαδοκία και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια της, αλλά και για την σωματική ωραιότητα της και για την ευγενή ανατροφή της. Είχε ζητηθεί λοιπόν σε γάμο, από διακεκριμένο άνδρα του παλατιού και ξεκίνησε για το Βυζάντιο. Στη διαδρομή όμως, πέρασε από τη Μονή του Χρυσοβαλάντου και τόσο ελκύστηκε από τη συναναστροφή των καλογριών, ώστε πήρε τη μεγάλη απόφαση να παραμείνει μαζί τους. Έτσι απέρριψε τις κοσμικές δόξες, γύρισε στην πατρίδα της, πούλησε τα υπάρχοντα της, βοηθώντας πολλούς φτωχούς και τα υπόλοιπα χρήματα τα εναπόθεσε στη Μονή. Έγινε μοναχή και η ζωή της μέσα στο μοναστήρι υπήρξε πολύ ασκητική και αγία.
Όταν πέθανε η ηγουμένη, η Ειρήνη, παρά την άρνηση της, ορίστηκε διάδοχος της. Από τη νέα της θέση, επετέλεσε τα καθήκοντα της άριστα. Ο Θεός μάλιστα, την προίκισε με το προφητικό και θαυματουργικό χάρισμα. Έτσι δια της προσευχής της, απάλλαξε πολλούς από τα δαιμόνια. Προαισθάνθηκε τον θάνατο της και απεβίωσε ειρηνικά, γεμάτη χαρά για το ευχάριστο ουράνιο ταξίδι της. H Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της στις 28 Ιουλίου.
Ἀπολυτίκιον
Βασιλείας γήινους πάλαι οὐκ ἔτυχες, ἀλλ' ἄφθαρτων στεφάνων νῦν σὲ ἠξίωσεν, ὁ Νυμφίος σου Χριστὸς ὁ ὡραιότατος ὢ καθιέρωσας σαύτην, ὅλη καρδία καὶ ψυχή, Εἰρήνη Ὁσία Μῆτερ, Χρυσοβαλάντου ἡ δόξα, ἠμῶν δὲ προσφυγὴ καὶ βοήθεια.
Σάββατο 26 Ιουλίου 2014
H Αγία Παρασκευή γεννήθηκε στη Ρώμη το 117μ.Χ. Οι γονείς της ήταν Έλληνες. Ο πατέρας της, Αγάθων και η μητέρα της, Πολιτεία, όντας χριστιανοί, όταν γεννήθηκε η Αγία την βάπτισαν και της έδωσαν το όνομα Παρασκευή. Την μεγάλωσαν σύμφωνα με την χριστιανική πίστη και την σπούδασαν αφού είχαν την οικονομική δυνατότητα μιας και ήταν πλούσιοι. Πολλοί θέλησαν να παντρέψουν την Αγία με τους υιούς τους, τόσο γιατί ήταν μια ενάρετη κοπέλα όσο και γιατί ήταν πλούσια. Η Αγία Παρασκευή όμως αρνήθηκε κάθε τέτοια πρόταση, έχοντας αποφασίσει να αφιερώσει την ζωή της στον Ιησού Χριστό.όταν ήταν σε ηλικία είκοσι ετών οι γονείς της πέθαναν. Τότε η Αγία έδωσε την περιουσία της στους φτωχούς,στην εκκλησία και σε ένα ίδρυμα, στο οποίο έμεναν χριστιανές κοπέλες που είχαν αφιερωθεί στον Ιησού Χριστό. Εκεί έμεινε για λίγα χρόνια η Αγία Παρασκευή, βοηθώντας στην διάδοση της χριστιανικής πίστης, όπως έκαναν και οι υπόλοιπες συγκάτοικοι της. Κάποια στιγμή εγκατέλειψε το ίδρυμα αυτό και ξεκίνησε να κηρύττει τον Χριστιανισμό σε διάφορες πόλεις και χωριά της Ιταλίας. Κατά την διάρκεια αυτών των περιοδειών της, έπεισε πολλούς να βαπτιστούν Χριστιανοί. Αυτό ήταν και κάτι που ενοχλούσε και μερικούς ειδωλολάτρες, οι οποίοι ανέφεραν την δράση της Αγίας Παρασκευής στον, επίσης ειδωλολάτρη, Αντωνίνο, αυτοκράτορα εκείνη την εποχή της Ρώμης. Με εντολή του Αντωνίνου, συνέλαβαν την Αγία Παρασκευή και την οδήγησαν μπροστά του. Θέλοντας αυτός να την κάνει να απαρνηθεί την χριστιανική πίστη, την υποβάλει στο μαρτύριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας από το οποί, με την χάρη του Ιησού Χριστού, η Αγία βγήκε σώα. Ακολούθησαν άλλα μαρτύρια, τα οποία η Αγία υπέμενε δοξολογώντας τον Χριστό. Το τελευταίο βασανιστήριο, στο οποίο υποβλήθηκε η Αγία ήταν ένα καζάνι στο οποίο έβραζε πίσσα και λάδι. Εκεί έβαλαν την Αγία Παρασκευή η οποία όμως, με την βοήθεια του Θεού, δεν έπαθε τίποτα. Βλέποντας το αυτό ο Αντωνίνος, την προέτρεψε να ρίξει πάνω του πίσσα για να διαπιστώσει ο ίδιος αν καίει. Η πίσσα αυτή τύφλωσε τον αυτοκράτορα ο οποίος πίστεψε τότε στην αληθινή θρησκεία και ζήτησε από την Αγία Παρασκευή να τον βαπτίσει χριστιανό. Εκείνη όχι μόνο τον βάπτισε, αλλά και του θεράπευσε, με την χάρη του Θεού, τα μάτια. Η χάρη να θεραπεύσει τα μάτια, δόθηκε από τον Θεό στην Αγία Παρασκευή και γι' αυτό και τα περισσότερα θαύματα τα της, έχουν σχέση με τα μάτια των χριστιανών που ζητούν την βοήθεια της, τότε αλλά και μέχρι τις μέρες μας.\
Η Αγία Παρασκευή συνέχισε μετά την βάπτιση του Αντωνίνου, να κηρύττει τον Λόγο του Κυρίου ταξιδεύοντας και σε άλλες χώρες εκτός από την Ιταλία. Κηρύττοντας τον Χριστιανισμό και βαπτίζοντας νέους χριστιανούς έφτασε και στην Ελλάδα. Όταν βρέθηκε στα Τέμπη, εκεί που βρίσκεται σήμερα ο ναός της, συννελήφθηκε από τους ειδωλολάτρες και οδηγήθηκε στον άρχοντα της περιοχής που ονομάζονταν Ταράσιος. Στην προσπάθεια του αυτός, να πείσει την Αγία Παρασκευή να εγκαταλείψει την δράση και την πίστη της, άρχισε να την υποβάλει σε φρικτά βασανιστήρια. Με θάρρος και δύναμη τα υπέμενε η Αγία, ενώ κάθε πρωί την έβρισκαν θεραπευμένη από της πληγές των βασανιστηρίων της προηγούμενης ημέρας. Τελικά ο Ταράσιος διέταξε τον αποκεφαλισμό της και έτσι η Αγία Παρασκευή παρέδωσε την ψυχή της στον Ιησού Χριστό, τον οποίο πίστεψε και κήρυξε σε όλη της την ζωή. Το σώμα της το έθαψαν κρυφά κάποιοι χριστιανοί. Στον τάφο της έγιναν πολλά θαύματα, αλλά και στα χρόνια που ακολούθησαν πολλοί βοηθήθηκαν από την Αγία Παρασκευή και κυρίως άνθρωποι με παθήσεις στα μάτια. Η μνήμη της εορτάζεται 26 Ιουλίου.
Η Αγία Παρασκευή συνέχισε μετά την βάπτιση του Αντωνίνου, να κηρύττει τον Λόγο του Κυρίου ταξιδεύοντας και σε άλλες χώρες εκτός από την Ιταλία. Κηρύττοντας τον Χριστιανισμό και βαπτίζοντας νέους χριστιανούς έφτασε και στην Ελλάδα. Όταν βρέθηκε στα Τέμπη, εκεί που βρίσκεται σήμερα ο ναός της, συννελήφθηκε από τους ειδωλολάτρες και οδηγήθηκε στον άρχοντα της περιοχής που ονομάζονταν Ταράσιος. Στην προσπάθεια του αυτός, να πείσει την Αγία Παρασκευή να εγκαταλείψει την δράση και την πίστη της, άρχισε να την υποβάλει σε φρικτά βασανιστήρια. Με θάρρος και δύναμη τα υπέμενε η Αγία, ενώ κάθε πρωί την έβρισκαν θεραπευμένη από της πληγές των βασανιστηρίων της προηγούμενης ημέρας. Τελικά ο Ταράσιος διέταξε τον αποκεφαλισμό της και έτσι η Αγία Παρασκευή παρέδωσε την ψυχή της στον Ιησού Χριστό, τον οποίο πίστεψε και κήρυξε σε όλη της την ζωή. Το σώμα της το έθαψαν κρυφά κάποιοι χριστιανοί. Στον τάφο της έγιναν πολλά θαύματα, αλλά και στα χρόνια που ακολούθησαν πολλοί βοηθήθηκαν από την Αγία Παρασκευή και κυρίως άνθρωποι με παθήσεις στα μάτια. Η μνήμη της εορτάζεται 26 Ιουλίου.
Απολυτίκιον
Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον, ἐργασαμένη φερώνυμε, τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευὴ ἀθλοφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014
ΙΔΟΥ: Την πρώτη κίνηση την έχω κάνει Εγώ. Σε έχω προλάβει.Ο δικός σου ρόλος αρχίζει αργότερα...
ΕΣΤΗΚΑ: Δεν είναι τυχαίο το σταμάτημά μου μπροστά στην πόρτα σου..Δεν ήμουν περαστικός από το σπίτι σου και είπα να σταθώ. Η επίσκεψή μου είναι εντελώς π ρ ο σ ω π ι κ ή.
Έρχομαι αποκλειστικά για σένα παιδί μου...
ΕΠΙ ΤΗΝ ΘΥΡΑΝ: Εγώ που έχω τη δύναμη να μπαίνω ''και των θυρών κεκλεισμένων", θέλω να μπαίνω από την είσοδο του σπιτιού σου.Από εκεί που εσύ ανοίγεις, που εσύ δέχεσαι..
Θέλω η επίσκεψή μου να γίνει από ένα άνοιγμα της ψυχής σου και η είσοδός μου να είναι νόμιμη και αισθητή..
ΚΑΙ ΚΡΟΥΩ: Που θα πει ζητώ τη συγκατάθεσή σου να μπω. Δεν παραβιάζω πόρτες.
Κ ρ ο ύ ω: Πρέπει να μ' ακούσεις πρώτα.
Κ ρ ο ύ ω. Πρέπει να θελήσεις την επίσκεψή μου έπειτα.
Κ ρ ο ύ ω. Θα μου ανοίξεις στο τέλος;
Είσαι ελεύθερος...
Σήμερα είναι η Κοίμηση της Αγίας Άννας, της μητέρας της Παναγίας μας...
Η μητέρα της Θεοτόκου, καταγόταν από τη φυλή του Λευί..
Είχε άλλες δύο αδερφές, τη Μαρία και τη Σοβή..
Η Μαρία είχε κόρη τη Σαλώμη και η Σοβή την Ελισάβετ..
Η Αγία Άννα αξιώθηκε να φέρει στον κόσμο τη μητέρα του Χριστού, τη Παναγία.
Μεγάλη ευτυχία και τιμή για εκείνη..
Αφού η Αγία Άννα απογαλάκτισε τη Θεοτόκο και την αφιέρωσε στο Θεό,πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με νηστείες, προσευχή και ελεημοσύνη..
Τέλος, ειρηνικά παρέδωσε τη ψυχή της στον Κύριο, κληρονομώντας τα αιώνια αγαθά...!!!!
Να έχουμε την ευλογία της!!!
Οἱ δρόμοι τῆς Ἀθήνας ἦταν ἀκόμη ἔρημοι. Χαράματα
χειμωνιάτικης ἡμέρας. Ὁ ἀγαθὸς Ἱερέας ἐβάδιζε γιὰ τὴν
Ἐκκλησία του, ὅπου θὰ ἔψελνε τὸν Ὄρθρο.
Ξάφνου, μιὰ μισοσβησμένη φωνή,
ἀπὸ τὴν γωνιὰ τοῦ δρόμου, τὸν σταματᾶ.
Ἦταν ἕνας ρακένδυτος γέρος ζητιάνος, ποὺ ἅπλωνε
τὸ ἰσχνὸ χέρι του ζητώντας βοήθεια.
Ὁ παπᾶς, πατέρας πολυμελοῦς οἰκογένειας,
τοῦ κάκου ψάχνει καὶ ξαναψάχνει τὶς τσέπες του.
Δὲν βρίσκει οὔτε πεντάρα. Λυπᾶται πολὺ γι’ αὐτό...
Τότε, αὐθόρμητα, σκύβει στὸν ζητιάνο, ἀδράχνει μὲ τὰ ζεστά,
πατρικά του χέρια τὸ σκελετωμένο χέρι ποὺ ἁπλωνόταν, τὸ
σφίγγει καὶ μὲ φωνὴ γεμάτη ἀγάπη καὶ συμπόνια, λέει:
Ἀδελφέ μου, δὲ βρίσκω τίποτε νὰ σοῦ δώσω...
Θὰ ξαναπεράσω νὰ σὲ βρῶ, σὰν θὰ ἔχω κάτι γιὰ σένα... ●
Τὰ ζεστὰ χέρια τοῦ παπᾶ θέρμαναν τὸ παγωμένο χέρι
τοῦ ζητιάνου. Ἡ ἁπαλὴ καὶ στοργικὴ φωνή του γλύκανε
σὰν χάδι τὴν βασανισμένη του καρδιά.
Κι ὁ ζητιάνος τότε, μὲ νέα φωνή, ἀπαντᾶ:
Δέσποτα, μοῦ ἔδωσες τὸ πᾶν... Νὰ ἤξερες πόσα χρόνια
εἶχε νὰ πιάσει ἀνθρώπινο χέρι τὸ δικό μου!...
Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014
· Η διδασκαλία πρέπει να προβληματίζει τους μαθητές,
ώστε να αναγκάζονται να ερευνούν και να ερωτούν»
· «Να δίνουμε λύσεις στα προβλήματα που θέτουμε»
· «Να βοηθείς στην καρποφορία της διδασκαλίας με τη
λογική σκέψη σου• όχι μόνο να επιδοκιμάζεις τη διδασκαλία, αλλά να προσπαθείς
να την κατανοήσεις»
· «Οι διηγήσεις να είναι ωραίες ώστε και ευχάριστες να
είναι στο παιδί και να μην κουράζουν το πνεύμα του» Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Τρίτη 22 Ιουλίου 2014
Αγία Μαρία η Μαγδαληνή η Μυροφόρος και Ισαπόστολος.
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, καταγόταν από τα Μάγδαλα, πόλη που βρίσκεται δυτικά της θάλασσας της Γαλιλαίας. Όταν πληροφορήθηκε για τον Χριστό, πήγε κοντά του και απαλλάχθηκε από τα επτά δαιμόνια που την ενοχλούσαν και στην συνέχεια έγινε μαθήτρια του. Αυτή, μάλιστα, κατά την Ανάσταση του Κυρίου ήλθε πρώτη στον τάφο Του με αρώματα, και άγγελοι ντυμένοι στα λευκά ανήγγειλαν σ' αυτή την Ανάσταση Του. Η Μαρία, μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, εξακολούθησε να διακονεί στην πρώτη χριστιανική Εκκλησία στην Ιερουσαλήμ. Έπειτα πήγε στην Έφεσο, κοντά στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, οπού και πέθανε. Τάφηκε στην είσοδο της σπηλιάς, όπου αργότερα εκοιμήθησαν οι επτά παίδες εν Εφέσω. Η μνήμη της εορτάζεται στις 22 Ιουλίου.
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, καταγόταν από τα Μάγδαλα, πόλη που βρίσκεται δυτικά της θάλασσας της Γαλιλαίας. Όταν πληροφορήθηκε για τον Χριστό, πήγε κοντά του και απαλλάχθηκε από τα επτά δαιμόνια που την ενοχλούσαν και στην συνέχεια έγινε μαθήτρια του. Αυτή, μάλιστα, κατά την Ανάσταση του Κυρίου ήλθε πρώτη στον τάφο Του με αρώματα, και άγγελοι ντυμένοι στα λευκά ανήγγειλαν σ' αυτή την Ανάσταση Του. Η Μαρία, μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, εξακολούθησε να διακονεί στην πρώτη χριστιανική Εκκλησία στην Ιερουσαλήμ. Έπειτα πήγε στην Έφεσο, κοντά στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, οπού και πέθανε. Τάφηκε στην είσοδο της σπηλιάς, όπου αργότερα εκοιμήθησαν οι επτά παίδες εν Εφέσω. Η μνήμη της εορτάζεται στις 22 Ιουλίου.
Απολυτίκιον
Αγία Μαρκέλλα η Παρθενομάρτυς.
Μας είναι άγνωστο πότε έζησε η Αγία Μαρκέλλα η Παρθενομάρτυς. Στο Λειμωνάριο αναφέρεται ότι ήταν από τη Χίο, αλλά γι' αυτό δεν έχουμε καμία αρχαία μαρτυρία. Η Οσία Μαρκέλλα έγινε γνωστή, από του ότι οι κάτοικοι του νησιού Χίου, πριν από πολλά χρόνια είχαν ναό στ' όνομα της, που έκανε πολλά θαύματα. Μεταξύ των άλλων θαυμάτων διηγούνται και αυτό: ότι στην παραλία, που ήταν ο ναός της Οσίας, βρίσκουν χαλίκια γεμάτα αίματα πηγμένα, που αφού τα ξύσουν τα βάζουν σε αγγεία και τα έχουν να θεραπεύουν αρρώστιες. Από αυτό λοιπόν, έγινε γνωστό σε όλους ότι είναι και Οσία και Μάρτυς. Μάρτυς, από τα πηγμένα αίματα στις πέτρες και Οσία από τις εμφανίσεις τις σε όνειρα. Η μνήμη της εορτάζεται στις 22 Ιουλίου.
Μας είναι άγνωστο πότε έζησε η Αγία Μαρκέλλα η Παρθενομάρτυς. Στο Λειμωνάριο αναφέρεται ότι ήταν από τη Χίο, αλλά γι' αυτό δεν έχουμε καμία αρχαία μαρτυρία. Η Οσία Μαρκέλλα έγινε γνωστή, από του ότι οι κάτοικοι του νησιού Χίου, πριν από πολλά χρόνια είχαν ναό στ' όνομα της, που έκανε πολλά θαύματα. Μεταξύ των άλλων θαυμάτων διηγούνται και αυτό: ότι στην παραλία, που ήταν ο ναός της Οσίας, βρίσκουν χαλίκια γεμάτα αίματα πηγμένα, που αφού τα ξύσουν τα βάζουν σε αγγεία και τα έχουν να θεραπεύουν αρρώστιες. Από αυτό λοιπόν, έγινε γνωστό σε όλους ότι είναι και Οσία και Μάρτυς. Μάρτυς, από τα πηγμένα αίματα στις πέτρες και Οσία από τις εμφανίσεις τις σε όνειρα. Η μνήμη της εορτάζεται στις 22 Ιουλίου.
Απολυτίκιον
Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014
Κυριακή 20 Ιουλίου 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)