Άγιος Παίσιος:Όταν ψέλνεις αυτα τα δύο η Παναγία θα σε βοηθά

Γέροντα, όταν έχω συνέχεια πτώσεις στον αγώνα μου, με πιάνει λύπη.

– Να ψέλνεις το «Πάντων προστατεύεις, ἀγαθὴ» και το «Πάντων θλιβομένων ἡ χαρά» . 

Αυτό να το κάνεις σαν κανόνα, και η Παναγία θα σε βοηθήσει. Η Παναγία δεν μας αφήνει· μας κουβαλάει στην πλάτη Της, αρκεί κι εμείς να το θέλουμε και να μην κλωτσάμε, όπως κάνουν τα άτακτα παιδιά.

Πάντων προστατεύεις Αγαθή,
των καταφευγόντων εν πίστει τη κραταιά σου χειρί.
άλλην γαρ ουκ έχομεν, αμαρτωλοί προς Θεόν,
εν κινδύνοις και θλίψεσιν, αεί μεσιτείαν,
οι κατακαμπτόμενοι, υπό πταισμάτων πολλών,
Μήτερ του Θεού του Υψίστου. όθεν σοι προσπίπτομεν.
ρύσαι, πάσης περιστάσεως τους δούλους σου.

Δέσποινα, πρόσδεξε τας δεήσεις των δούλων σου και λύτρωσε ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μήτηρ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.

Εκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους σου φύλαττε, ευλογημένη Θεοτόκε, ίνα σε δοξάζωμεν, τήν ελπίδα τών ψυχών ημών.

Τη πρεσβεία, Κύριε, πάντων των Αγίων και της Θεοτόκου την σην ειρήνην δος ημίν και ελέησον ημάς ως μόνος οικτίρμων.

Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς.

Πάντων θλιβομένων η χαρά, και αδικουμένων προστάτις, και πενομένων τροφή, ξένων Τέ παράκλησις, και βακτηρία τυφλών, ασθενούντων επίσκεψις, καταπονουμένων, σκέπη και αντίληψις, και ορφανών βοηθός, Μητερ του Θεού του ύψίστου, συ Υπάρχεις Αχραντε σπευσον, δυσωπούμεν ρύσασθαι τους δούλους σου. (ήχος πλ. δ’ )

πηγή:https://www.iellada.gr

Τίμια Ζώνη της Θεοτόκου:Το φυλαχτό των άτεκνων ζευγαριών

Η Τίμια Ζώνη της Παναγίας είναι μία ζώνη την οποία είχε φτιάξει η ίδια η Θεοτόκος από τρίχες καμήλας. Το μοναδικό κομμάτι της που σώζεται μέχρι σήμερα βρίσκεται στη  Ιερά Μονή Βατοπαιδίου στο Άγιο Όρος.

Η Παναγία τάφηκε φορώντας την. Όταν ο Απόστολος Θωμάς  πήγαινε στη Γεσθημανή με τη βοήθεια ενός σύννεφου (νεφέλης) τρεις μέρες αργότερα από την Κοίμηση της Θεοτόκου, συνάντησε την Παναγία την στιγμή της όπου  με σώμα και πνεύμα ανέβαινε στους ουρανούς. Αμέσως της ζήτησε να του δώσει κάτι για ευλογία, και Εκείνη του έδωσε τη ζώνη της.

Ο Θωμάς έδειξε τη Ζώνη στους υπόλοιπους μαθητές που όταν τους διηγήθηκε την ιστορία άνοιξαν το μνήμα όπου είχαν εναποθέσει το Σώμα της Παναγίας και είδαν ότι έλειπε.

Από τότε η Αγία Ζώνη φυλασσόταν από τους  χριστιανούς  στην Ιερουσαλήμ, μέχρι την στιγμή που ο Αυτοκράτορας Αρκάδιος την μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη, όπου  Την  φύλαξε σε μία  λειψανοθήκη που ονόμασε «Αγίαν Σορόν».

Το 1204, κατά την Άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους έγιναν λεηλασίες και αρπαγές πολύτιμων κειμηλίων και θησαυρών. Κάποια  από αυτά, ήταν και κάποια τεμάχια της Αγίας Ζώνης. Ένα μέρος τους διασώθηκε και παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη.

Υποστηρίζεται ότι το Κειμήλιο δόθηκε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου από τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Καντακουζηνό, ο οποίος παραιτήθηκε από το αξίωμα και μόνασε στη Μονή.

Στο Ιερό Κειμήλιο καταφεύγουν πολλές στείρες γυναίκες, με την ελπίδα ότι η στοργική Μητέρα  Παναγία ως μητέρα και αυτή, θα της βοηθήσει να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να αποκτήσουν  το παιδί που τόσο λαχταρούν.

Πολλοί επίσης πιστοί καταφεύγουν  στη Χάρη της , για να την προσκυνήσουν, ζητώντας της να τους λυτρώσει από τα βάσανα και τις συμφορές που τους βαραίνει την ψυχή .

Ας γίνει το καταφύγιό μας και η ελπίδα μας για μια καλύτερη ζωή.

Μαρία Μαυρουδή

πηγή:https://www.iellada.gr

"Μη μεριμνάτε για τα εγκόσμια!
Όλα αυτά είναι μόνο ένα όνειρο!
Η επίγεια ζωή είναι  μόνο ένα όνειρο!
Ο καιρός πλησιάζει!
Καθαριστείτε με τη μετάνοια!
Ετοιμαστείτε για την αναχώρησή σας απ'αυτή τη ζωή!
Όσο κι αν έχετε ζήσει εδώ,
μια στιγμή μονάχα είναι.
Να προσεύχεστε αδιάλειπτα...

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ


"Περί τριών πραγμάτων μην βιάζεσαι να μιλάς:
1) Περί του Θεού,μέχρι να στερεώσεις την πίστη σου σ 'Αυτόν.

2)Περί της αμαρτίας του άλλου,μέχρι να θυμηθείς τη δική σου
και 

3)Περί της επόμενης ημέρας,μέχρι την αυγή της.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Θ. Μαλκίδης 

Και φτωχοί και αγράμματοι; Μνήμη Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

«Ἁµαρτάνετε πολύ νά τά ἀφήνετε τά παιδιά ἀγράµµατα καί τυφλά, καί µή µόνον φροντίζετε νά τούς ἀφήσετε πλούτη καί ὑποστατικά, καί µετά τόν θάνατό σας νά τά τρῶν καί νά τά πίνουν καί νά σᾶς ὀπισολογοῦν. Καλύτερα νά τά ἀφήσετε φτωχά καί γραµµατισµένα, παρά πλούσια καί ἀγράµµατα».


Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο πατροΚοσμάς, λέγοντας τα παραπάνω λόγια απευθυνόταν στο γένος των Ελλήνων που έβλεπε την καταπίεση των Οθωμανών και των συνεργατών τους να γίνεται ολοένα και σκληρότερη, έχοντας όμως πίστη στο Θεό και πεποίθηση στο Ρωμαίικο, ότι μπορούν τα γράμματα να γίνουν πρωταγωνιστικό μέσο απελευθέρωσης.

Είναι  φανερός ο  πόθος του Αγίου και εθνεγέρτη για την παιδεία των σκλαβωµένων Ελλήνων, με αυτήν  πίστευε ότι θα τους ελευθερώσει  από τα δεσμά της αμάθειας και της βαρβαρότητας των  καταπιεστών. Στον αδελφό του Χρύσανθο έγραφε  το 1779 ότι ίδρυσε 210 ελληνικά σχολεία και ανώτερες σχολές σε 30 επαρχίες που είχε επισκεφθεί, ενώ µερίµνησε και για την λειτουργία και συντήρησή τους.  Αυτός ο πόθος του για την παιδεία αποτελεί το πρώτο και βασικό στοιχείο, το οποίο χαρακτηρίζει  την ιεραποστολική και την εθνική  του δραστηριότητα.

Προβλέποντας την στρεβλή (σημερινή) πορεία της παιδείας μας θα πει, ότι «το κακό θα έρθῃ ἀπό τούς διαβασμένους», αναφερόμενος στους διαφωτιστές ψευτοδιανοούμενους, προσθέτοντας ότι «θά βγοῦν πράγματα ἀπό τά σχολεῖα, πού ὁ νοῦς σας δέν φαντάζεται». Περιγράφει προορατικά και την κοινωνική ζωή μας, όταν  μιλούσε για το γεγονός ότι οι πολιτικοί  «θά βάλουν φόρο στίς κόττες καί στά παράθυρα», ενώ  «οἱ ληστές (αυτοί δηλαδή που  χειρίζονται τίς τύχες μας) θα φύγουν ἀπό τά βουνά καί θά κατεβοῦν στίς πόλεις καί θά φοροῦν ποδήματα». 
Για τους νόμους που απορρυθμίζουν τον κοινωνικό , εκπαιδευτικό, εθνικό, οικονομικό και ηθικό μας βίο  επαληθεύθηκε η πρόβλεψή πως «θά δοῦμε και θά ζήσουμε τά Σόδομα καί τά Γόμορρα», ενώ προβλέποντας  το ζήτημα της μετανάστευσης, θα  αναφέρει το εξής: «Ἐσεῖς θά πᾶτε νά κατοικήσετε ἀλλοῦ καί ἂλλοι θἀρθοῦν νά κατοικήσουν σέ σᾶς»

Σήμερα ζούμε την παρακμή της παιδείας και τη χρεοκοπία της οικονομίας. 
Ζούμε την κατάρρευση της αξιοκρατίας   και την οικονομική πτώχευση. 
Ζούμε την έλλειψη ελληνικής και ορθόδοξης παιδείας και την οικονομική και κοινωική καταστροφή. 
Σήμερα έχουμε εκατομμύρια πτυχιούχους και ανάλογους άνεργους, παιδεία χωρίς μέλλον και αντίκρυσμα. 
Σήμερα είμαστε  "φτωχοί και αγράμματοι" για να παραφράσουμε τα  λόγια του Πατροκοσμά. 

πηγή:http://malkidis.blogspot.com

Θ. Μαλκίδης 

Ιστορία,  Αλήθεια, Δίκαιο, Εθνική Αξιοπρέπεια.....

Από την ομιλία σε νέους στην Καβάλα.

Το Δικαστήριο  της Ιστορίας το οποίο  θα κρίνει και  θα καταδικάσει αυτούς που υπέγραψαν την αισχρή πράξη της 17ης Ιουνίου, 

αυτούς που μας κατηγόρησαν ως 


Ετερόκλητο όχλο, Εθνίκια, Φασίστες, Λαϊκιστές, Εθνίκια, Εθνικιστές, Ακραίους,  Ακροδεξιούς, Τραμπούκους, 
Παρακρατικούς, 
Υποκινούμενους από ξένες δυνάμεις, Πουλημένους που τα παίρνουν,Πράκτορες, Υπερπατριώτες, Προσκυνημένους, 
Σκουπίδια, Ναζιστές, Πατριδοκάπηλους, Εθολαικιστές, Αποβράσματα

αυτούς που απουσίασαν από τον Αγώνα υπεράσπισης της Μακεδονίας και του Ελληνισμού

θα είναι αμείλικτο: 

Γιατί την Κρίση θα την κάνουν   ο Μητροπολίτης Γρεβενών Αιμιλιανός Λαζαρίδης,  ο Παύλος Μελάς, ο καπετάν Άγρας και οι χιλιάδες Μακεδονομάχοι, οι Μητροπολίτες και οι ιερείς, οι δάσκαλοι και  οι δασκάλες του Μακεδονικού Αγώνα, ο Ελληνικός Λαός που δεν κρύφτηκε,  ούτε φοβήθηκε. 

Η Μακεδονία, ο Ελληνισμός, δεν παραδίδεται,  δεν υπογράφει !

πηγή:http://malkidis.blogspot.com

Ένας "Ελεύθερος Άνθρωπος"

Παπαδόπουλος Θεόφιλος, δάσκαλος

Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας και ας βάλουμε μέσα την Αισιοδοξία, το Κουράγιο, τη Δύναμη, την ξεχασμένη, υγιή και όμορφη Υπερηφάνεια μας.

Ας θυμηθούμε αυτά, τα οποία έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε. 

Ας ξαναθυμηθούμε, ιχνηλατώντας με τον μίτο της ιστορίας, ποια είναι η θέση και το χρέος  μας απέναντι στην αιώνια αξία, η οποία ονομάζεται  "Ελεύθερος Άνθρωπος". 

Ας συνεχίσουμε την προσπάθεια και τον αγώνα μας με ήθος, με ηρεμία, σύνεση και με ευγένεια, ταπεινά, χωρίς να θρέφουμε αντιπαλότητες και έριδες.

Ας σταθούμε πάνω από μικρότητες, αντιζηλίες, ειρωνείες και χλευασμούς, δίνοντας ένα εξαιρετικό παράδειγμα ομόνοιας, σύμπνοιας, σε μία κοινή προσπάθεια, η οποία μας ενώνει όλους.

Ας μάθουν όλοι ότι, όποτε μας χρειασθεί ο τόπος μας, έστω και με τα γυμνά μας χέρια, εθελοντικά, εμείς θα είμαστε παρόντες!

Χωρίς δημοσιότητα, χωρίς διαφήμιση. 

Κάποτε, ένας Σταυρικός Θάνατος, γεμάτος Αγάπη και Θυσία,  χώρισε  την παγκόσμια  ιστορία στα δύο, Ανέστησε τον άνθρωπο στο σύνολό του και τον Θέωσε!

Αυτός ο Θάνατος που σηματοδοτεί το πέρασμα προς την Αληθινή Ζωή, στιγμάτισε τα πάντα σε αυτόν εδώ τον τόπο και κατά έναν όμορφο τρόπο, όλα έχουν αποκτήσει αυτό το νόημα!

Η Ελλάδα, πάντα θα αναγεννάται από τις στάχτες της, πάντοτε θα δίνει φως, περνώντας μέσα από έναν τάφο, για να θυμίζει σε όλη την Οικουμένη, ότι υπάρχει μόνο Ζωή, κατ' αναλογία εκείνης της Αληθινής Ζωής!

IC XC + NI KA

 

Ο πόνος εξαγνίζει την ψυχή

Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Ο πόνος εξαγνίζει την ψυχή, την κάνει ταπεινή, πονετική, αγαθή, και έτσι καταστρώνεται το έδαφος για την θεία επίσκεψη. Όλα τα λυπηρά μας αποστέλλονται, χωρίς κάθε αμφιβολία, για την θεραπεία της νοσούσης ψυχής μας, όπως διά των θλίψεων εμέση το φαρμάκι της ηδυπαθείας και κάθε πάθους. Οι ασθένειες, οι θλίψεις και τα βάσανα των χριστιανών διευκολύνουν την κάθαρση της ψυχής και την συγχώρηση των αμαρτιών. Καθώς η γη γίνεται γονιμότερη, όταν το αλέτρι βαθειά την οργώσει, έτσι και η ψυχή τότε γίνεται καρποφόρος στην αρετή, όταν ο πόνος, η ασθένεια βαθιά και συχνά την επισκέπτεται! 

Εάν έλειπαν οι πειρασμοί, η υπερηφάνεια θα μας είχε κάνει όλους εωσφόρους, αλλά ο Ουράνιος Πατέρας μας, ο Θεός, μας αφήνει τις θλίψεις, για να ταπεινωνώμαστε. Στους πειρασμούς ωριμάζει ο άνθρωπος και γίνεται πνευματικός• ενώ χωρίς πειρασμούς είναι άσοφος, άμορφος, άχρηστος, κούτσουρο! Με την υπακοή ο άνθρωπος αποβάλλει κυρίως τον κακό δαίμονα της υπερηφανείας, που φέρνει όλα τα κακά και εισάγει την ταπείνωση.

Να ταπεινώνεσαι και να εξομολογείσαι, διότι η εξομολόγησις εμπερικλείει την αγιωτάτη ταπείνωση, χωρίς την οποία δεν σώζεται κανείς. Η αγαθή συνείδησι έχει σαν αρχή και θεμέλιο την ταπεινοφροσύνη• η δε πονηρά συνείδηση έχει σαν αρχή της την υπερηφάνεια και την ανυπακοή. Πρόσεχε την συνείδησή σου• τα έργα σου να είναι γνήσια• όχι άλλο εις το στόμα και άλλο εις την καρδιά σου• αγάπησε την αλήθεια• φοβήσου τον έλεγχο της συνειδήσεώς σου• διόρθωνε τον εσωτερικό σου άνθρωπο, για να μη μετανοήσεις κατόπιν ματαίως.

Η μετάνοια αναδημιουργεί τον άνθρωπο. Αυτή εδόθη για να θεραπεύει την ψυχή μετά το βάπτισμα και, εάν αυτή έλειπε, σπανίως θα εσώζετο άνθρωπος. Δι' αυτό η αρετή της μετανοίας δεν έχει τέλος εφ' όσον υπάρχει πνοή ζωής εις τον άνθρωπο, διότι συμβαίνει και οι τέλειοι να σφάλλουν. Η μετάνοια είναι ατέλεστος• όλες οι αρετές δύνανται, με την χάρι του Θεοϋ, να τελειοποιηθούν από τον άνθρωπο• την μετάνοια ουδείς δύναται να την τελειοποιήσει, διότι μέχρι της τελευταίας μας αναπνοής έχομε ανάγκη της μετανοίας, επειδή σφάλλομε εν ριπή οφθαλμού, οπότε η μετάνοια είναι ακατάκτητος. Με την μετάνοια όλα διορθώνονται. Ουδέν υπάρχει, το οποίο να νικά την ευσπλαγχνία του Θεού. Ο Θεός παιδεύει σαν πατέρας, για να μας απαλλάξη από υπερβολές και ελλείψεις. Μας παιδεύει όχι για να έλθουμε σε απόγνωση, αλλά για να μετανοήσουμε και διορθωθούμε. Όταν υγειώς κρατήσουμε την έννοια της παιδείας των θλίψεων, ακολουθεί πολλή θεϊκή παρηγοριά.

Με την υπομονή στα παθήματα κάμνουμε το θέλημα του Θεού. Όποιος υπομένει πειρασμό, σε οποιαδήποτε μορφή, επιθέτει φάρμακο στην ψυχή του. Ας ακουμπάμε πάντοτε στους ώμους της Παναγίας μας το φορτίον μας και χωρίς άλλο θα βρίσκουμε παρηγοριά στον πόνο και την θλίψη μας.

Οι άνθρωποι, παιδί μου, χωρίζονται εις αυτό τον κόσμο εις καλούς και κακούς, εις πλουσίους και πτωχούς, εις μορφωμένους και αμορφώτους, εις ευγενείς και αγενείς, εις εξύπνους και ανοήτους. Ενώνονται όμως όλοι εις ένα σημείο. Εις τον πόνο! Διότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως εις την ζωή τους θα πονέσουν. Καθώς λέγει και ο Ιώβ• «Τέρας, ει τις ευτύχησεν διά βίου». Άρα λοιπόν όλοι οι άνθρωποι ζούμε εις το βασίλειο του πόνου! Γνωρίζουμε ότι ο πόνος είναι κάτι το προσωπικό, που θα χρειασθεί κανείς να τον αντιμετωπίσει μόνος του. Είναι ο σταυρός του, που οφείλει να τον σηκώσει, όπως και ο Σωτήρ του κόσμου, ο Ιησούς, εσήκωσε τον Σταυρό Του, χάριν ημών. 

Αναπαύου λοιπόν, παιδί μου, εις το πατρικό χέρι, που αυτό τον καιρό σε χειρουργεί με τον πόνο και ηρέμησε. Δέξου ότι ο Θεός σου τον στέλνει και συμφιλιώσου μαζί του, με τον πόνο, για να μπορέσης να τον αντιμετωπίσεις. Γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι αυτό, αλλά σωτήριο• οι άγιοι έχαιραν εις την θλίψη τους, εμείς τουλάχιστο να δεχώμεθα αυτήν με υπομονή, και ο Θεός δεν θα ξεχάσει, έστω και αυτή την ελαχίστη προαιρετική υπομονή μας εις το θέλημά Του, που εκπροσωπεί ο πόνος. Συγκέντρωσε, τις ψυχικές δυνάμεις, όταν πονάς, και προσπάθησε να εννοήσεις τον σκοπό του πόνου, που δι' αυτού ο Θεός σου ανοίγει τον ουρανό. Θαρρείς πως Εκείνος που αριθμεί τις τρίχες της κεφαλής δεν γνωρίζει το μέτρο του πόνου σου; ναι, τον γνωρίζει• λοιπόν αναπαύου εμπιστευτικά εις τον ουράνιο Πατέρα μας.

Μην αποκάμεις• μαζί με τον Χριστό μας θα τα περάσεις όλα, καθώς θα γίνεις και κληρονόμος Του εις την άπειρη περιουσία του κοινού Πατρός ημών Θεού.

ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ

ΜΕ ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

Παναγία,η πικραμένη χαρά της ορθοδοξίας

Για τούτο φωνάζω εσένα με θρήνο πικρό, και λέγω: Πρόφτασε και δώσε τη βοήθειά σου σε μένα τον ταπεινό κι’ άθλιο δούλο σου».
Η Παναγία είναι η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των πικραμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων, η μάνα των ορφανεμένων. Η θρησκεία του Χριστού είναι πονεμένη θρησκεία, ο ίδιος ο Χριστός καρφώθηκε απάνω στο ξύλο· κ’ η μητέρα του η Παναγία πέρασε κάθε λύπη σε τούτον τον κόσμο.

Γι’ αυτό καταφεύγουμε σε κείνη που την είπανε οι πατεράδες μας: «Καταφυγή»,«Σκέπη του κόσμου», «Γοργοεπήκοο», «Γρηγορούσα»,«Οξεία αντίληψη»,«Ελεούσα», «Οδηγήτρια», «Παρηγορίτισσα» και χίλια άλλα ονόματα, που δεν βγήκανε έτσι απλά από τα στόματα, αλλά από τις καρδιές που πιστεύανε και που πονούσανε.

Κι’ από τούτη την αιτία το έθνος μας στα σκληρά τα χρόνια βρίσκει παρηγοριά και στήριγμα στα αγιασμένα μυστήρια της ορθόδοξης θρησκείας μας, και παραπάνω από όλα στο Σταυρωμένο το Χριστό και στη χαροκαμένη μητέρα του, που πέρασε την καρδιά της σπαθί δίκοπο.

Σέ άλλες χώρες τραγουδάνε την Παναγία με τραγούδια κοσμικά, σαν νάναι καμιά φιληνάδα τους, μα εμείς την υμνολογούμε με κατάνυξη βαθειά, θαρρετά μα με συστολή, με αγάπη μα και με σέβας, σαν μητέρα μας μα και σαν μητέρα του Θεού μας.
Ανοίγουμε την καρδιά μας να τη δεί τι έχει μέσα και να μας συμπονέσει.

Η Παναγία είναι η πικραμένη χαρά της Ορθοδοξίας, «τό χαροποιόν πένθος», «η χαρμολύπη» μας, «ο ποταμός ο γλυκερός του ελέους», «ο χρυσοπλοκώτατος πύργος και η δωδεκάτειχος πόλις».

Η υμνωδία της εκκλησίας μας είναι ένας παράδεισος, ένα μυστικό περιβόλι που μοσκοβολά από λογής-λογής μυρίπνοα άνθη, και τα πιό μυρουδικά, τα πιό εξαίσια, είναι αφιερωμένα στην Παναγία.

Όλος ο κόσμος θλίβεται μαζί της και μαζί της χαίρεται με μία χαρά πνευματική:«Επί σοί χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις, αγγέλων το σύστημα και ανθρώπων το γένος, ηγιασμένε ναέ και παράδεισε λογικέ, παρθενικόν καύχημα, εξ ής Θεός εσαρκώθη και παιδίον γέγονεν ο πρό αιώνων υπάρχων Θεός ημών».

Φώτης Κόντογλου

πηγή:www.ekklisiaonline.gr

 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!

       Αυτό θα πει παλικαριά,εθνική συνείδηση και ανδρείο φρόνημα!

                          ΑΘΑΝΑΤΟΙ! ΚΥΠΡΟΣ! ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

  "Των αθανάτων το κρασί

το ‘βρετε σεις και πίνετε

ζωή για σας ο θάνατος

κι αθάνατοι θα μείνετε''

*στίχοι:Ευαγόρας Παλληκαρίδης

Η Παναγία και ο κλόουν

Ο Πέτρος Γκουερέν ήταν σπουδαίος κλόουν. Τα χρόνια όμως πέρασαν, γέρασε και δεν έβρισκε πια δουλειά. 

Απελπισμένος και για να μη πεθάνει της πείνας, πήρε το δρόμο για ένα μοναστήρι αφιερωμένο στην Παναγία.

Ίσως οι καλόγεροι να τον φιλοξενούσαν για λίγο.

Πραγματικά, ο ηγούμενος τον κράτησε εκεί, για να κάνει κάποιο θέλημα.

Ο Πέτρος χάρηκε. Κι ήθελε να ευχαριστήσει την Παναγία γι' αυτό. Δεν ήξερε όμως γράμματα, για να μπορεί να διαβάζει στα μεγάλα βιβλία και να της ψέλνει ύμνους, όπως οι καλόγεροι.

Αλλά κάτι σκέφτηκε να κάνει κι αυτός... Κι ένα μεσημέρι, που οι καλογέροι ησύχαζαν στα κελιά τους, ο Πέτρος χάθηκε.

Ο ηγούμενος, θέλοντας να τον στείλει σε κάποιο θέλημα, έψαξε να τον βρει.

Τον γύρεψε παντού μα δεν φαινόταν πουθενά. Κάποια στιγμή πέρασε και μπροστά απ' τη δυτική πόρτα της εκκλησίας κι απ' το μεγάλο τζάμι της έριξε μία γρήγορη ματιά μέσα στην εκκλησία.

Και τι να δει!

Ο Πέτρος ήταν μπρος στη μεγάλη εικόνα της Παναγίας κι έκανε τούμπες και χίλια δύο ακροβατικά. 

Μία περπατούσε με τα χέρια, μία ισορροπούσε μόνο πάνω στο ένα χέρι, μία κυλούσε στηριγμένος στις άκρες των ποδιών και των χεριών σαν τροχός.

Ο ηγούμενος αναστατώθηκε απ' αυτά που έβλεπε.

Τα πέρασε για μεγάλη ασέβεια κι ήταν έτοιμος να του βάλει τις φωνές.

Ήταν ακριβώς η στιγμή που... ο Πέτρος, ακουμπώντας μόνο πάνω στο κεφάλι του, έπαιζε στα πόδια του, τα γυρισμένα προς τα πάνω, το παλιό του μπαστούνι των κλόουν.

Κι είχε αναψοκοκκινίσει το γέρικο πρόσωπό του κι είχαν φουσκώσει οι φλέβες του λαιμού του και ποτάμι έτρεχε ο ιδρώτας από το μέτωπό του.

Έτοιμος ήταν να του βάλει τις φωνές ο ηγούμενος. Μα εκείνη τη στιγμή φάνηκε η Παναγία εκεί από τη μεγάλη εικόνα ν' απλώνει το χέρι της, να σκύβει και με την άκρη του μανδύα της να σκουπίζει τον ιδρώτα από το πρόσωπο του Πέτρου.

Ανατριχίασε ο ηγούμενος. Γονάτισε, σταυροκοπήθηκε και ψιθύρισε τρέμοντας:

«Συγχώρεσε με, Παναγία μου. Εσύ ξέρεις ποιός σε τιμά και σε δοξάζει καλύτερα...»

«Η Παναγία είναι η ισχυρότερη πρέσβηρα  του κόσμου, είναι η Πύλη για της σωτηρίας μας, το κλειδί αυτής της Πύλης είναι η μετάνοια. η Παναγία μας δίνει το θάρρος να σταθούμε μπροστά στο Θεό, μας δίνει τη στολή να σταθούμε μπροστά στο Θεό.  Η Παναγία είναι αυτή που μεσολαβεί για να ενωθούμε με το Θεό, μας βοηθά να αγαπήσουμε το Θεό. Μόνο όποιος αγαπά την Παναγία μπορεί να αγαπά το Θεό. Μονο αν αγαπήσουμε τη διάκονο του Θεού, αν αγαπήσουμε τους χαιρετισμούς που πρέπει να μάθουμε απέξω, όπως η  μητέρα μου και η γιαγιά μου έλεγαν στο δρόμο όταν πήγαιναν στα χωράφια, μπορούμε να απολαύσουμε την μετάνοια, να απολαύσουμε την Παναγία και μετά μας επισκέπτεται ο Χριστός.

    »Μόνο αγαπώντας την Παναγία και έχοντας καθημερινή, κάθε λεπτό σχέση με την Παναγία μπορούμε να ενωθούμε με το Θεό. Αν αγαπήσουμε τις προσευχές, τους χαιρετισμούς της Παναγίας μπορούμε να λάβουμε Χάρη να ενωθούμε με το Θεό. Η Παναγία μεσολαβεί για να ενωθούμε με το Θεό, είναι η πύλη της σωτηρίας μας, η σκέπη του κόσμου. Η Παναγία έσβησε όλες τις απολαύσεις για να έχει μια απόλαυση του Υιού και Θεού Της. Συνδεόμενοι, προσευχόμενοι στην Παναγία, συνδεόμαστε με τον Υιό και Θεό Της, φθάνουμε στη θέωση. Η Παναγία μας δίνει τη Χάρη, μας αλλάζει τους λογισμούς, μας γλυκαίνει την ύπαρξη.

    »Η Παναγία είναι πάντα στο Ιερό Βήμα, είναι η Πλατυτέρα των Ουρανών, παρακολουθεί κάθε Θεία Λειτουργία, ανοίγει τους Ουρανούς για να ανέβει το αναστημένο Σώμα και Αίμα του Χριστού και δέχεται ο Άγιος Πατέρας, αφού πρώτα το Άγιο Πνεύμα κατήλθε και μετέβαλε τον άρτο και τον οίνο σε Σώμα και Αίμα του Χριστού, για να μπορούμε κι εμείς να τρέφουμε την ψυχή μας.

     »Η Παναγία είναι η Μητέρα του Φωτός, όταν η ψυχή μας χωρισθεί από το σώμα μας κι αρχίσει ανάβασή μας για να περάσει η ψυχή μας την πρώτη κρίση, όλες οι ψυχές κατευθύνονται κι έλκονται από ένα Φως, που είναι το Φως της Θεοτόκου. Για να περάσουμε και να φθάσουμε στο Μέγα Φως τον Ιησού Χριστό και να κριθούμε προσωρινά θα πρέπει να περάσουμε από το Φως της Θεοτόκου.

     »Για την Παναγία να έχουμε μεγάλα αιτήματα, όχι τα καθημερινά, να ζητούμε να μας βοηθήσει να  υπερνικήσουμε τα πάθη μας. Ιδίως για τις σαρκικές επιθυμίες η ειδικότερη είναι η Παναγία, διαβάζοντας την παράκληση ή τους χαιρετισμούς Της κάθε ημέρα, αποκτούμε σχέση με την Παναγία. Η Παναγία είναι ο ανώτερος ιατρός για όλα, αρκεί με ταπεινό φρόνημα να Της μιλήσουμε, να αποκτήσουμε σχέση μαζί Της διαβάζοντας τους χαιρετισμούς» 

(Επίσκοπος Μόρφου Νεόφυτος).

Μια όμορφη ιστορία από το Άγιο Όρος λέει:

"Κάθε φορά που νύχτωνε στον Παράδεισο,ο Άγιος Πέτρος,

έκλεινε τα θυρόφυλλα και μετρούσε στα τεφτέρια του πόσοι είχανε μπει στον Παράδεισο.

Ύστερα έβαζε τα ονόματά τους πλάι σε εκείνους που ήδη ήταν μέσα από καιρό και έβρισκε τον αριθμό.

Το άλλο πρωί μετρούσε πάλι τους παραδεισένιους ανθρώπους και πήγαινε να ανοίξει την πόρτα.

Μα για καιρό έβλεπε τούτο το παράδοξο:
Ενώ αποβραδίς είχε μετρήσει πως αυτοί που είχαν μπει στον Παράδεισο ήταν δέκα,

την άλλη μέρα μετρούσε άλλους τρεις παραπάνω.

Μα πως γίνεται αυτό,σκεφτόταν.

-Αποφάσισε να πάει στον Αφέντη Χριστό και να Του πει αυτό που τον απασχολεί.

-"Να φυλάξεις βάρδια "είπε ο Χριστός και ο Άγιος έσκυψε το κεφάλι και γύρισε στο διακόνημά του.

Το ίδιο βράδυ ο Απόστολος του Θεού φύλαξε κατά την προσταγή του Χριστού και σαν ξημέρωσε είχε έτοιμη την απάντηση

Τον ρώτησε λοιπόν ο Κύριος τι συμβαίνει

-"Το βράδυ, Κύριε,που κλείνει ο Παράδεισος ανεβαίνει η Μάνα Σου στα τείχη και βάζει τους ανθρώπους από εκεί".

Αυτή είναι η δύναμη της Παναγίας μας!

Τόση η αγάπη Της!

"Η Αγάπη πάντα βρίσκει τρόπο να εκδηλωθεί,
η αδιαφορία πάντα βρίσκει μία δικαιολογία''!

"Είμαστε στα χέρια του Θεού.
Ο Θεός μας παρακολουθεί με ακρίβεια και γνωρίζει την καρδιά του καθενός.
Δεν θα μας αδικήσει.
Αφού υπάρχει θεία δικαιοσύνη και θεία ανταπόδοση,
και ο Θεός μας αγαπάει-το κυριότερο από όλα-,
ό,τι καλό κάνει κανείς δεν χάνεται.
Γι' αυτό είναι χαμένος,τελείως λειψός, 
όποιος ζητάει να δικαιωθεί από τους ανθρώπους".

Άγιος Παίσιος ο Αγιορείτης

"Αν επιτρέψει ο Κύριος να δοκιμάσει ο άνθρωπος ασθένειες,
τότε Εκείνος θα του δώσει και τη δύναμη της υπομονής".

"Η ειρήνη της ψυχής αποκτάται με τις θλίψεις.
Η Γραφή λέει:
"Περάσαμε από τη φωτιά και τον κατακλυσμό των 
θλίψεων.
Τελικά,όμως, μας οδήγησες σε τόπο αναψυχής" 
(Ψαλμ.65:12)

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Αγιος Γέροντας Παϊσιος -Οι άνθρωποι όταν δυσκολευόμαστε στη ζωή μας ζητάμε βοήθεια από τους Αγίους και την Παναγία. Για ποιο λόγο όμως άλλοτε ανταποκρίνονται στις παρακλήσεις μας και άλλοτε όχι; Γέροντα, γιατί η Παναγία άλλοτε µου δίνει αµέσως αυτό που της ζητώ και άλλοτε όχι;

Η Παναγία, όποτε έχουµε ανάγκη, απαντά αµέσως στην προσευχή µας∙ όποτε δεν έχουµε, µας αφήνει, για να αποκτήσουµε λίγη παλληκαριά.
Όταν ήµουν στην Μονή Φιλοθέου, µια φορά, αµέσως µετά την αγρυπνία της Παναγίας µε έστειλε ένας Προϊστάμενος να πάω ένα γράµµα στην Μονή Ιβήρων. Ύστερα έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της µονής και να περιµένω ένα γεροντάκι που θα ερχόταν µε το καραβάκι, για να το συνοδεύσω στο µοναστήρι µας – απόσταση µιάµιση ώρα µε τα πόδια.

Ήµουν από νηστεία και από αγρυπνία. Τότε την νηστεία του Δεκαπενταυγούστου την χώριζα στα δύο∙µέχρι της Μεταµορφώσεως δεν έτρωγα τίποτε, την ηµέρα της Μεταµορφώσεως έτρωγα, και µετά µέχρι της Παναγίας πάλι δεν έτρωγα τίποτε. Έφυγα λοιπόν αµέσως µετά την αγρυπνία και ούτε σκέφθηκα να πάρω µαζί µου λίγο παξιµάδι. Έφθασα στην Μονή Ιβήρων, έδωσα το γράµµα και κατέβηκα στον αρσανά, για να περιµένω το καραβάκι. Θα ερχόταν κατά τις τέσσερις το απόγευµα, αλλά αργούσε να έρθη.

Άρχισα εν τω µεταξύ να ζαλίζωµαι. Πιό πέρα είχε µια στοίβα από κορµούς δένδρων, σαν τηλεγραφόξυλα, και είπα µε τον λογισµο µου: «Ας πάω να καθήσω εκεί που είναι λίγο απόµερα, για να µη µε δη κανείς και αρχίση να µε ρωτάη τι έπαθα». Όταν κάθησα, µου πέρασε ο λογισµός να κάνω κοµποσχοίνι στην Παναγία να µου οικονοµήση κάτι.

Αλλά αµέσως αντέδρασα στον λογισµο και είπα: «Ταλαίπωρε, για τέτοια τιποτένια πραγµατα θα ενοχλής την Παναγία;». Τότε βλέπω µπροστά µου έναν Μοναχό. Κρατούσε ένα στρογγυλό ψωµι, δύο σύκα και ένα µεγάλο τσαµπι σταφύλι. «Πάρε αυτά, µου είπε, εις δόξαν της Κυρίας Θεοτόκου», και χάθηκε. Ε, τότε διαλύθηκα∙ µε έπιασαν τα κλάµατα, ούτε ήθελα να φάω πιά … Πα, πα! Τι Μάνα είναι Αυτή! Να φροντίζη και για τις µικρότερες λεπτοµέρειες! Ξέρεις τι θα πη αυτό!

πηγή κειμένου:www.vimaorthodoxias.gr

Οι μαρτυρίες των πιστών για εμφανίσεις της Παναγίας είναι χιλιάδες. Ο Άγιος Παΐσιος διηγείται σε κάποιον πώς εμφανίστηκε στον ίδιο η παναγία η Ιεροσολυμίτισσα.

-Γέροντα,ποιά εικόνα της Παναγίας την αποδίδει περισσότερο; -H Παναγία η Ιεροσολυμίτισσα. Μια φορά την είδα εκεί στο Καλύβι στην Παναγούδα,αν σου το πω σε πόσους θα το πεις;
-Σε κανέναν Γέροντα.
-Λοιπόν,είδα σε όραμα ότι θα πήγαινα μακρινό ταξίδι και έπρεπε να ετοιμάσω τα χαρτιά μου, Διαβατήριο, συνάλλαγμα κλπ.αλλά οι υπάλληλοι δεν μου έκαναν τα χαρτιά. Εκεί ήταν πολλοί άνθρωποι, όμως δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει. Ποιός θα με βοηθήσει, λέω, μα δεν βρίσκεται κανένας, για να ενδιαφερθεί. Είχα μία αγωνία! Και ξαφνικά παρουσιάζεται μία Γυναίκα με λαμπερό πρόσωπο, ντυμένη στα χρυσαφένια. Είχε μια ωραιότητα! Άστραφτε ολόκληρη! «Μην ανησυχείς, εγώ θα σε βοηθήσω, ο Γιός μου είναι Βασιλιάς», μου λέει και με κτύπησε απαλά στο ώμο. Παίρνει τα χαρτιά, και με μια κίνηση τα βάζει στον κόρφο Της. Ω! τι κίνηση ήταν εκείνη! Ύστερα μου είπε «Θα περάσετε δύσκολες μέρες» και μου ανέφερε κάτι που έπρεπε να κάνω κι εγώ. Μετά από καιρό είδα την Παναγία την Ιεροσολυμίτισσα σε ένα βιβλίο και την αναγνώρισα.

ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ-ΛΟΓΟΙ ΣΤ. ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

πηγή:www.dogma.gr

Η Παναγία είναι το πνευματικό στόλισμα της ορθοδοξίας.
Για μας τους Έλληνες είναι η πονεμένη μητέρα,η παρηγορήτρια και η προστάτρια,
που μας παραστέκεται σε κάθε περίσταση.
Σε κάθε μέρος της Ελλάδας είναι χτισμένες αμέτρητες εκκλησιές και μοναστήρια,παλάτια αυτηνής της ταπεινής βασίλισσας,κι' ένα σωρό ερημοκλήσια, μέσα στα βουνά,στους κάμπους και στα νησιά,μοσκοβολημένα από την παρθενική ευωδία Της.

Μέσα στο καθένα από αυτά βρίσκεται στο παλιό και σεβάσμιο εικόνισμά της με το μελαχροινό και χρυσοκέρινο πρόσωπό Της,που το βρέχουνε ολοένα τα δάκρυα του βασανισμένου λαού μας,γιατί δεν έχουμε άλλη να μας βοηθήσει,παρεκτός από την Παναγία,
"ἄλλην γάρ οὑκ ἔχομεν ἀμαρτωλοί πρός Θεόν ἐν κινδύνοις καί θλίψεσιν αεί μεσιτείαν,οἱ κατακαμπτόμενοι ὑπό πταισμάτων πολλών".
Το κάλλος της Παναγίας δεν είναι κάλος σαρκικό,αλλά πνευματικό γιατί εκεί που υπάρχει ο πόνος και η αγιότητα υπάρχει μονάχα κάλλος πνευματικό.
{...}

Φώτης Κόντογλου

"Καλή Παναγιά" σημαίνει "καλή παρηγοριά",
"καλή απαντοχή","καλή ελπίδα", "καλό ταξίδι στην πορεία... στον δρόμο 
που θα βρει απάγκιο(και  φέτος)στον Δεκαπενταύγουστο"

"Καλή Παναγιά" πάει να πει να βγούμε να Την συναντήσουμε στους δρόμους που έχει πάρει για να βρει Εκείνη τους αναγκεμένους.

"Καλή Παναγιά"
....ωραία που ακούγεται το όνομά Της και η ευχή...
δάκρυα,ψίθυροι,ικεσίες,υψωμένα χέρια,βεβαιωμένες ελπίδες,λουλούδια,
τα καλύτερα των κήπων,στολίζουν τα εικονίσματά Της...

ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!