Στις 2 Δεκεμβρίου γιόρταζε ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Μεγάλος άγιος και ασκητής.

"Το καντήλι της ζωής όλων μας είναι γεμάτο. όμως, είμαστε δεμένοι με μια κλωστή, εμείς κι αυτό. Και όταν κάνουμε κάποια κίνηση αντίθετη, τραβάμε την κλωστή, και το καντήλι πέφτει, το λάδι χύνεται και εκείνο σβήνει. Έτσι, τελειώνουμε πριν την ώρα τη ζωή μας. Καταλαβαίνετε γιατί πεθαίνουμε νέοι; Εμείς προκαλούμε το θάνατό μας. Γι' αυτό θα είναι καλό να προσέχουμε, να ζούμε κοντά στο Θεό. Ο Θεός παιδιά μου, είναι το φως, είναι η ζωή, είναι η αγάπη, η χαρά, είναι το παν! Χωρίς το Θεό, η ζωή μας είναι άδεια! Κοιτάξτε τι μοναξιά, τι πίκρα, τι πόνο έχετε εσείς που ζείτε μακριά Του. Ελάτε- ελάτε γρήγορα κοντά του. Τρέξτε που σας λέω, μην αργείτε!''

"Μας δίδεται ό,τι επιθυμούμε, όταν δεν το ζητάμε. Μας δίνεται όταν δεν το σκεφτόμαστε αλλά ζητάμε μόνο τη Βασιλεία Του. Να πως τα διατυπώνει ακριβώς:" Να ζητάμε στην προσευχή, μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας. Δεν είπε ο Κύριος: "Ζητείτε δε πρώτον την Βασιλεία του Ουρανού..και ταύτα προστεθήσεται υμίν;" Εύκολα, ευκολότατα ο Χριστός μπορεί να μας δώσει ό,τι επιθυμούμε. Και κοιτάξτε το μυστικό. Το μυστικό είναι να μην το έχετε καθόλου στο νου σας να ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα. Το μυστικό είναι να ζητάτε ένωση με τον Χριστό, ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε, "δως μου τούτο, κείνο''. Είναι αρκετό να λέμε "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με" Δε χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από μας και μας παρέχει την αγάπη Του. Το θέμα είναι να ανταποκριθούμε σ' αυτή την αγάπη με προσευχή και την τήρηση των εντολών Του. Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού. Αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα."

Την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου, διοργανώσαμε χριστουγεννιάτικο μπαζάρ με νηστίσιμα εδέσματα έξω από το ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου για τις ανάγκες του κατηχητικού μας. Η απήχηση ήταν μεγάλη και ευχαριστούμε όλους γι' αυτό. Μεταξύ των εδεσμάτων μας ήταν γλυκά κέικ, κρουασάν καθώς και τρουφάκια! Όλα δικής μας ''παραγωγής''! Ευχόμαστε σε όλους
 ''Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα με υγεία και ευτυχία!!''

Όσοι πονάνε πολύ και για τη σωτηρία όλου του κόσμου και βοηθάνε με τον τρόπο τους-αγωνιζόμενοι δηλαδή- και εμπιστεύονται τον εαυτό τους ταπεινά στα χέρια του Θεού,αυτοί νιώθουν και τη μεγαλύτερη χαρά του κόσμου, και η ζωή τους τότε είναι μια συνεχής δοξολογία γιατί φτερουγίζουν εσωτερικά σαν Άγγελοι, δοξολογώντας μέρα-νύχτα το Θεό.

Ενώ, εκείνοι που αδιαφορούν για τη σωτηρία της ψυχής τους και προσπαθούν να βρουν χαρά και ανάπαυση στη μάταιη τούτη ζωή,συνέχεια μπλέκονται και βασανίζονται στα ατελείωτα κοσμικά γρανάζια και ζουν από εδώ την κόλαση.

Οι Άγιοι δεν παρεξηγούνται όπως οι άνθρωποι, εάν ευλαβούμεθα περισσότερο ένα μικρότερο Άγιο από ένα μεγαλύτερο γιατί είναι Άγιοι και δεν έχουν τις ανθρώπινες μικρότητες. Οι Άγιοι έχουν φυσικά την ανθρώπινη Αγιότητα και όχι τη θεϊκή Τελειότητα, που έχει ο Χριστός. Γι' αυτό δεν πρέπει να σκανδαλιζόμαστε, όταν βλέπουμε κάποια μικρή ατέλεια που είχαν στις αρχές του πνευματικού τους ξεκινήματος, και να δικαιολογούμε τις αδυναμίες μας,διότι στις αρχές της πνευματικής εκπαιδεύσεως, τους εκπαίδευε και ο Θεός,παίρνοντας για λίγο τη Χάρη Του, για να γνωρίσουν την ανθρώπινη αδυναμία τους ,να ταπεινωθούν και μετά να δεχτούν διπλή Χάρη και για να έχουμε και μεις παραδείγματα.

Άγιος Παίσιος ο Αγιορείτης. 

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΑΙΓΙΝΗΣ

Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Να αναδειχθούμε παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών. Ας προσέξουμε μήπως, για χάρη της παρούσας ζωής, στερηθούμε τη μέλλουσα, μήπως, από τις βιοτικές φροντίδες και μέριμνες, αμελήσουμε το σκοπό της ζωής μας.

Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από μόνες τους δεν φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς, γιατί αυτές δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας, αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε το σκοπό. Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές.

Αγωνιστείτε ν’ αποβάλετε τα πάθη της ψυχής.Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος, για να σας πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες δωρεές. Παιδιά μου αγαπητά, όλη σας η ασχολία και η φροντίδα σ’ αυτά να είναι. Αυτά ν’ αποτελούν σκοπό και πόθο σας ασταμάτητο. Γι’ αυτά να προσεύχεστε στο Θεό. Να ζητάτε καθημερινά τον Κύριο, αλλά μέσα στην καρδιά σας και όχι έξω από αυτήν. Και όταν Τον βρείτε, σταθείτε με φόβο και τρόμο, όπως τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, γιατί η καρδιά σας έγινε θρόνος του Θεού. Αλλά για να βρείτε τον Κύριο, ταπεινωθείτε μέχρι το χώμα, γιατί ο Κύριος βδελύσσεται τους υπερήφανους, ενώ αγαπάει και επισκέπτεται τους ταπεινούς στην καρδιά.

Αν αγωνίζεσαι τον αγώνα τον καλό, ο Θεός θα σε ενισχύσει. Στον αγώνα εντοπίζουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τα ελαττώματά μας. Είναι ο καθρέφτης της πνευματικής μας καταστάσεως. Όποιος δεν αγωνίστηκε, δεν γνώρισε τον εαυτό του. Προσέχετε και τα μικρά ακόμα παραπτώματα. Αν σας συμβεί από απροσεξία κάποια αμαρτία, μην απελπιστείτε, αλλά σηκωθείτε γρήγορα και προσπέστε στο Θεό, που έχει τη δύναμη να σας ανορθώσει. Μέσα μας έχουμε αδυναμίες και πάθη και ελαττώματα βαθιά ριζωμένα, πολλά είναι και κληρονομικά. Όλα αυτά δεν κόβονται με μία σπασμωδική κίνηση ούτε με την αδημονία και τη βαρειά θλίψη, αλλά με υπομονή και επιμονή, με καρτερία, με φροντίδα και προσοχή. Η υπερβολική λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια. Γι’ αυτό είναι βλαβερή και επικίνδυνη, και πολλές φορές παροξύνεται από το διάβολο, για ν’ ανακόψει την πορεία του αγωνιστή.

Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς. Εύχεστε στο Θεό να σας δυναμώνει. Να αντιμετωπίζετε με υπομονή τις πτώσεις σας και, αφού γρήγορα σηκωθείτε, να τρέχετε και να μη στέκεστε, σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε, κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα. Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην μπείτε σε πειρασμό. Μην απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες. Πολλές απ’ αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, και με την επιμέλεια νικιούνται. Τίποτα να μη σας απελπίζει.

Χρόνια πολλά!!!! 

Πηγή:.www.vimaorthodoxias.gr

"Ο Κύριος από την αρχή έπλασε τον άνθρωπο, τον άφησε στα χέρια των δικών του αποφάσεων. έβαλε εμπρός σου, φωτιά και νερό. Κι εσύ όπου και εάν θέλεις, απλώνεις τα χέρια σου. Μπροστά στον άνθρωπο στέκεται η ζωή και ο θάνατος. Ό,τι εκείνος θα αποφασίσει να επιλέξει, αυτό και του δίνεται." 

Σοφία Σειράχ (15,14-17)

"Κριτήριο γνησιότητας της πνευματικής κατάστασης ενός ανθρώπου είναι ότι είναι πολύ αυστηρός με τον εαυτό του και επιεικής με τους άλλους"

"Τώρα που είστε νέοι να αγωνίζεσθε, γιατί αργότερα δε θα μπορείτε. Παλαιά έκανα πολύ αγώνα, τώρα σιχαίνομαι τον εαυτό μου που δεν μπορώ όπως παλιά''

 Άγιος Παίσιος ο Αγιορείτης

Μέσα στην Εκκλησία, ο άνθρωπος γίνεται "σύσσωμος και σύναιμος του Χριστού"

Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων

"Οι πειρασμοί που μας έρχονται αναπάντεχα, είναι θεία οικονομία και μας διδάσκουν να είμαστε φιλόπονοι στην εργασία των εντολών, και χωρίς να το θέλουμε μας ελκύουν στη μετάνοια.'' 

''Θανάσιμη αμαρτία είναι εκείνη για την οποία δεν μετανοεί ο άνθρωπος. Και άγιος αν  προσευχηθεί γι' αυτήν για άλλον, δεν εισακούεται.''

''Εκείνος που κάνει  το καλό και ζητεί ανταπόδοση, δεν υπηρετεί το Θεό αλλά το θέλημά του.''

Άγιος Μάρκος ο Ασκητής


Όρος της αγάπης, είναι το να αισθάνεται κανείς ότι μεγαλώνει η αγάπη του, προς αυτούς που τον υβρίζουν.

Άγιος Διάδοχος Φωτικής

"Ο Θεός επιτρέπει να ταπεινωθεί και να συντριβεί ένας άνθρωπος υπερήφανος, ο οποίος νομίζει ότι η δύναμή του είναι πάντα εξασφαλισμένη"

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Mεγάλη γιορτή σήμερα !Γιορτάζουμε την ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου !

Κατά την Εκκλησία μας, ο ένδοξος αυτός μεγαλομάρτυρας είναι ο μαργαρίτης ο πολύτιμος, ο αριστεύς ο θείος, ο λέων ο ένδοξος, ο αστήρ ο πολύφωτος, του Χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ο συνόμιλος.

Ας έχουμε τη βοήθειά του!

Τον Χριστό να τον αισθανόμαστε σαν φίλο μας. Είναι φίλος μας. Το βεβαιώνει ο ίδιος, όταν λέει: 
"Εσείς είστε φίλοι μου.. "(Ιωαν.15,14). Σαν φίλο να Τον ατενίζουμε και να Τον πλησιάζουμε. Πέφτουμε; Αμαρτάνουμε; Με οικειότητα, με αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχουμε κοντά Του. Όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει αλλά με θάρρος, που θα μας το δίνει η αίσθηση του φίλου. Να Του πούμε: "Κύριε, το έκανα, έπεσα, συγχώρεσέ με" 
Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάει, ότι μας δέχεται τρυφερά,με αγάπη και μας συγχωρεί. Να μη μας χωρίζει απ' τον Χριστό, η αμαρτία. Όταν πιστεύουμε ότι μας αγαπάει και Τον αγαπάμε, δεν θα αισθανόμαστε ξένοι και χωρισμένοι από Αυτόν, ούτε όταν αμαρτάνουμε.
Έχουμε εξασφαλίσει την αγάπη Του, κι όπως και να φερθούμε ξέρουμε πως μας αγαπάει.

Άγιος Πορφύριος, ο Καυσοκαλυβίτης

Όταν είναι να προσευχηθείς στην Υπεραγία Θεοτόκο, έχε πριν την ακράδαντο βεβαιότητα, ότι δεν πρόκειται να φύγεις από μπροστά της χωρίς να βρεις έλεος. "Ουδείς προστρέχων επί σοι κατησχυμμένος από σου εκπορεύεται", ψάλλει η Εκκλησία με πίστη στη Θεομήτορα. Το να έχουμε αυτή τη βεβαιότητα, αυτήν την ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη, είναι σωστό και δίκαιο. Είναι άπειρο το έλεος της Μητέρας της Ελεήμονος Θεού. Το έλεός της μαρτυρεί η Εκκλησία όλων των εποχών και όλων των τόπων. ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να αδιαφορήσει για μας η Παναγία.

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Στα άλυτα προβλήματα σήκω νύχτα-νύχτα και ύψωσε τα χεράκια σου στον ουρανό. Ούτε ένα 'Κύριε Ελέησον' δεν πάει χαμένο. Γιατί τα "αδύνατα παρά τοις ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ"

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Όταν κλείσεις τις πόρτες του σπιτιού σου και είσαι μόνος, να γνωρίζεις ότι είναι μαζί σου ο άγγελος που έχει οριστεί για κάθε άνθρωπο από το Θεό. Αυτός, ο οποίος δεν κοιμάται ποτέ και δεν κάνει ποτέ λάθος, είναι πάντοτε κοντά σου. Βλέπει τα πάντα χωρίς να τον εμποδίζει το σκοτάδι. Μαζί με αυτόν είναι σε κάθε τόπο και ο Θεός, γιατί δεν υπάρχει τόπος ή πράγμα όπου δεν υπάρχει ο Θεός, αφού είναι μεγαλύτερος από όλα και κρατά όλους μέσα στο χέρι Του.

Μέγας Αντώνιος

Και μεις λοιπόν, ας βιάσουμε τους εαυτούς μας, ας βάλουμε αρχή, ας επιθυμήσουμε με όλη μας την ψυχή το καλό και ως πράξη και ως ενέργεια, και ως σκέψη. Γιατί και αν ακόμα βρισκόμαστε στην τελειότητα, όμως και μόνο να θέλουμε είναι η αρχή της σωτηρίας μας. Γιατί από τη θέληση προχωράμε ,με τη βοήθεια του Θεού, στον αγώνα και από τον αγώνα βοηθιόμαστε να αποκτήσουμε τις αρετές. Γι αυτό ένας από τους Πατέρες(Αββάς Λογγίνος) έλεγε: "Δώσε αίμα και πάρε πνεύμα". Αυτό σημαίνει το "αγωνίσου και η αρετή θα ταυτιστεί με το είναι σου"

Αββάς Δωρόθεος

Εγώ δεν παρακαλώ τον Θεό να πάω στον Παράδεισο. Τον παρακαλώ να με βοηθάει να μην Τον στεναχωρώ με την συμπεριφορά μου. Όμως, αν πάω στην κόλαση, δε θα λυπήσω το Θεό; Επομένως, ούτε αυτό θα γίνει αφού Τον παρακαλώ να με βοηθήσει να μην Τον στεναχωρώ.

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

Το να γίνει κανείς αγαθός και σοφός ξαφνικά είναι αδύνατο. Γίνεται ωστόσο με την κοπιαστική μελέτη, με τη συναναστροφή με ενάρετους ανθρώπους, με την πείρα, με τον καιρό, με την άσκηση και με την επιθυμία των καλών έργων. Ο αγαθός άνθρωπος που αγαπά το Θεό και Τον γνωρίζει αληθινά, δεν παύει να κάνει πλούσια όλα όσα αρέσουν Σ' αυτόν.

Μέγας Αντώνιος

Όπως όλοι έτσι και εμείς ξεκινήσαμε την καινούργια μας κατηχητική χρονιά. Φέτος θα κάνουμε πολλά πράγματα και θα τα δείτε όλα στην πορεία της χρονιάς μέσα απο φωτογραφίες και βίντεο.

 Οι ώρες των κοριτσιών θα είναι 5 με 6 κάθε Σάββατο και των αγοριών κάθε Κυριακή μετά την Εκκλησία 11 με 12 στην αίθουσα του κατηχητικού μας. Ευχόμαστε μια καλή και ευλογημένη χρονιά σε όλους και ο Θεός μαζί μας. ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ!!! 

Όταν η θυσία ξεκινά από την απέραντη αγάπη, εμπεριέχει απόλυτη ταπείνωση…
Δεν υπάρχει ηγέτης – πνευματικός ή κοσμικός, παγκόσμιος ή τοπικός- που να μπορεί να εγγυηθεί Σωτηρία, αν η ηγεσία Tου δεν εκκινεί από ταπείνωση… από αυτή τη διάθεση του να γονατίσει και να πλύνει τα πόδια των παιδιών Tου, δηλώνοντας σιωπηλά ότι είναι ο Κύριος που συνειδητά γίνεται δούλος…
Ο αληθινός ηγέτης, ο αληθινός Σωτήρας, αυτός που αξίζει να ακολουθήσεις δε στήνεται υπερήφανος κι ευθυτενής εν μέσω οπαδών… ούτε τυμπανίζει λόγους γεμάτους στόμφο και υποσχέσεις… γίνεται ο Ίδιος η υπόσχεση, γίνεται ο Ίδιος αυτό που θέλει να γίνουν όσοι τον ακολουθούν…

Ο αληθινός ηγέτης, Εκείνος  που δε διεκδικεί τη θέση του πρώτου για το προσωπικό Του συμφέρον, δε διαφημίζει τα σχέδια της σωτηρίας που ευαγγελίζεται… είναι οι πράξεις Του κατά του εαυτού Του και υπέρ των άλλων που βροντοφωνάζουν την αλήθεια Του… ο ίδιος παραμένει σιωπηλός όταν οι άλλοι φωνάζουν, ενοχλείται από τα χειροκροτήματα, δεν εντυπωσιάζεται από τις δάφνες, δεν κατηγορεί τους κατηγόρους του, δεν εκδικείται τους αντιπάλους του… υπομένει αλλά δεν υποτάσσεται, προσφέρει αλλά δε διεκδικεί, χαρίζει αλλά δε χαρίζεται, θυσιάζεται αλλά δε θυσιάζει, συγχωρεί αλλά δεν παρεκκλίνει … είναι Άρχοντας αλλά δεν κρατά την Αρχοντιά του μόνο για τον εαυτό του και για τους “δικούς του”: την προσφέρει απόλυτα σε όποιον του τη ζητήσει, γιατί δεν αγαπά τις κλίκες ούτε τους αυλικούς…
Ο αληθινός ηγέτης δε βασίζει τη σωτηρία του συνόλου στο αίμα των άλλων… τη βασίζει πρώτα και μοναδικά στο δικό Του αίμα… και είναι το δικό Του αίμα που ρέει και εμπνέει κι άλλους να ματώσουν για το σύνολο… Εκείνος όμως τη θυσία των παιδιών Του δεν την απαιτεί… τη χαίρεται, την τιμά αλλά δεν την απαιτεί… μόνο την εμπνέει…
Ο αληθινός ηγέτης στέκεται ενώπιον ισχυρών αλλά δεν προσκυνά… Σταυρώνεται αλλά δεν πεθαίνει, πεθαίνει αλλά ανασταίνεται, ανασταίνεται και ανασταίνει…

Υ.Γ. Κάποτε ένας θεολόγος είχε πει ότι η αληθινή θεολογία σε κάνει “αναρχικό” … δεν είχε άδικο: οι μεγαλύτεροι Άγιοι δεν προσκύνησαν την κοσμική Αρχή στον παραλογισμό της. Μοιραίο είναι: όταν μελετά κανείς την ιστορία του Ιησού, αναζητά ηγέτες με παρόμοια χαρακτηριστικά…και φυσικά απογοητεύεται από τους γήινους “πρώτους” … και την ασχήμια της εγωκεντρικής τους ηγεσίας δεν την προσκυνά. Ίσως γι’ αυτό απομυθοποιείται κι αποδυναμώνεται στις μέρες μας τόσο η θεολογία: γιατί αν βουτήξεις στα μυστικά που κρύβουν τα Ευαγγέλια, δύσκολα εναποθέτεις τις ελπίδες σου σε ψευτοηγέτες… δύσκολα τους εμπιστεύεσαι, δύσκολα τους χειροκροτάς και σου είναι αδύνατο να γίνεις οπαδός τους… κι αυτό για τους ψευτοηγέτες είναι αιώνες τώρα εξαιρετικά ενοχλητικό και επικίνδυνο…

Πηγή: www.romnios.gr

Όσο ακόμη θα χτυπούν καμπάνες,

μη φοβάσαι τον κίνδυνο που ερχεται!

Η Αλήθεια θριαμβεύει πάντα στο τέλος! 

Θα Σε ονομάζω οδό και Εσένα θα βαδίζω, θα Σε ονομάζω Ζωή και Εσένα θα λαχταρώ! 

Aδελφέ μου,
Δε γνωρίζουμε ποιο είναι το σχέδιο του Θεού στη ζωή μας, για πόσο ακόμη η αγάπη Του θα επιτρέπει δοκιμασίες σε μας,αν θα προσθέσει και άλλες ή θα δώσει τέλος στον πόνο μας.
 Το σίγουρο πάντως είναι πως μαζί με το Θεό η ζωή μας είναι υπέροχη και μέσα στις χαρές και τις λύπες, στις ευλογίες και στις δοκιμασίες.
Ας εμπιστευθούμε λοιπόν τη ζωή μας στα χέρια του Θεού, να την κατευθύνει όπως η αγάπη Του ξέρει καλύτερα για μας! Και ας ειρηνεύουμε!
Ο Θεός γνωρίζει καλύτερα από εμάς για μας!
Καλή δύναμη στον αγώνα σου!!!!

Xρόνια πολλά!!!!

Χριστός Ανέστη στις καρδιές όλων μας!!!

Η Ανάσταση του Κυρίου ,

ας αποτελεί για τον καθένα από εμάς

ξεχωριστά, το ελπιδοφόρο μήνυμα 

μιας νέας αρχής, ενός νέου ξεκινήματος

για μια ζωή γεμάτη από Χριστό!!!!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΑΔΕΡΦΙΑ!!!!!

Η εκκλησία στην Χαλάστρα.

Την Κυριακή 17 Απριλίου 2016 πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του Μεγαλοδύναμου Θεού η εκδρομή μας στον τάφο του Γέροντα Παΐσιου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης. 
Πρώτη μας στάση στην Χαλάστρα λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη, όπου εκεί λειτουργηθήκαμε, μας μίλησαν οι πατέρες της ενορίας και εκεί πήραμε και το πρωινό μας, με κρουασάν νηστίσιμα από το κατηχητικό μας και χυμούς χορηγία από τον κ Μπαρά. 
Γεμίσαμε δυνάμεις και φύγαμε για Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης, όπου εκεί απολαύσαμε την υπέροχη θέα της όμορφης Θεσσαλονίκης, ήπιαμε τον καφέ μας και κατεβήκαμε στο άλσος που έχει η Άνω Πόλη για το μεσημεριανό μας φαγητό και για τα παιχνίδια μας που κάνουμε κάθε χρόνο. 
Τα φαγητά πολλά και τα παιχνίδια πολύ διασκεδαστικά. 
 Αργότερα αναχωρήσαμε από την όμορφη Άνω Πόλη και πήραμε τον δρόμο για τον τάφο του Αγ. Παΐσιου. 
Πολλές ευλογίες, ο Άγιος μας χάρισε πολλές ευλογίες. 
Όλοι περάσαμε πολύ ωραία και ανυπομονούμε για την επόμενη εκδρομή μας.

Η θέα στην Άνω Πόλη.

Το άλσος στην Άνω Πόλη.

Φαγητό και μετά παιχνίδι.

Ετοιμαζόμαστε για το παιχνίδι μας.

Στην Σουρωτή στον τάφο του Αγ. Παΐσιου 

Ο τάφος του Γέροντα Παϊσίου.

Την Κυριακή των Βαϊων φθάνει στα Ιεροσόλυμα ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, που έλαβε μορφή δούλου για να ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος. Ο ουράνιος Βασιλεύς παραγίνεται στην Σιών, γι’ αυτό, ας χαρεί η Εκκλησία του Θεού, διότι ο Νυμφίος της έρχεται καθήμενος επάνω σε πώλο όνου. Ας εξέλθουμε για να Τον προϋπαντήσουμε, ας τρέξουμε για να δούμε την δόξα Του, ας τιμήσουμε την είσοδό Του στην πόλη την Αγία.
H σωτηρία προσφέρεται στον κόσμο. Ο Θεάνθρωπος έρχεται στο Σταυρό. Ο Βασιλεύς της Σιών, που είναι η προσδοκία των εθνών, έρχεται στην Αγία Πόλη για να χαρίσει την σωτηρία στους ανθρώπους. Το Φως φανερώνεται, η πλάνη καταργείται, ανθίζει η Αλήθεια, η Εκκλησία των Ορθοδόξων χορεύει, η Συναγωγή των Ιουδαίων χηρεύει, οι δαίμονες ντροπιάζονται, η κατάρα του Αδάμ λύεται, οι Εβραίοι ταράσσονται, τα έθνη ευφραίνονται και ο Δαίμων συντρίβεται,. Ο Χριστός καθήμενος πάνω σε πώλο όνου έρχεται! Οι ουρανοί αγάλλονται· οι άγγελοι υμνούν· οι Εκκλησίες χαίρουν· οι ιερείς υμνούν· οι προφήτες προφητεύουν· οι μαθητές κηρύττουν. Όλη η δημιουργία, όλη η φύση και κάθε τι που έχει πνεύμα ζωής, ας υπαντήσουν τον Βασιλέα των όλων και μαζί με τα παιδιά των Εβραίων ας φωνάξουν το: «Ωσαννά εν τοις υψίστοις. Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου· Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, επέφανε τοις εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένοις ημίν».
Η Κυριακή των Βαϊων αποτελεί για εκείνους που έπεσαν ανάσταση, για τους αιχμαλώτους ελευθέρωση, για τους τυφλούς ανάβλεψη, για τους πενθούντας παράκληση, για τους κοπιώντας ανάπαυση, για τους απεγνωσμένους παρηγτριά και λύτρωση, και γενικά για όλους εκείνους που καταπονούνται είναι η ειρήνη και η γαλήνη. Γι’ αυτό και εμείς λέγομε το «Ωσαννά», που σημαίνει: Σώσε μας Κύριε που είσαι ο Ύψιστος Θεός!
Χθές ο Χριστός ανάστησε από τους νεκρούς τον τετραήμερο Λάζαρο, σήμερα ο Ίδιος έρχεται θεληματικά προς τον θάνατο. Χθές χάρισε την ζωή σ’ άλλον, σήμερα ο Ζωοδότης έρχεται προς τον θάνατο. Χθες έλυσε τα σπάργανα του Λαζάρου, σήμερα ο Ίδιος θεληματικά σπαργανούται. Χθες έβγαλε τον άνθρωπο από το σκοτάδι, σήμερα ο Ίδιος τοποθετείται στα σκοτεινά μέρη του τάφου και μπαίνει κάτω από τη σκιά του θανάτου για να σώσει τον άνθρωπο. Χθές χάρισε στη Μαρία τον τετραήμερο νεκρό αδελφό της, σήμερα ο Χριστός με την τριήμερο αναστασή Του χαρίζει τον Εαυτό Του στην Εκκλησία. Τότε, μόνον η Βηθανία θαυμάζει, τώρα όλη η Εκκλησία γιορτάζει. Γιορτάζει η Ορθόδοξος Εκκλησία, όχι τυπικά, όχι σωματικά, αλλά πνευματικά. Διότι, σήμερα, γιορτάζομε την πτώση των ειδώλων και την ανάσταση των εκκλησιών. «Τα αρχαία παρήλθον· ιδού γέγονε τα πάντα καινά».
Και μόλις ο Ιησούς κατέβηκε από το όρος, ο όχλος έλαβε βάϊα φοινίκων και κλάδους ελιάς και βγήκαν να Τον προϋπαντήσουν. Και τα παιδά φώναζαν: «Ωσαννά τω υιώ Δαβίδ, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Αυτή είναι η Δεσποτική παρουσία· αυτή είναι η επιδημία του Βασιλέα των βασιλευόντων· αυτή είναι η λαμπρά έλευση του Δημιουργού των όλων. Γι’ αυτό και εμείς που ήλθαμε στη σημερινή γιορτή, ας βγούμε για να Τον προϋπαντήσουμε ακολουθώντες τον πώλο με ταπεινή καρδιά και πίστη ορθή. Γιατί, σήμερα, τα ουράνια μαζί με τα επίγεια και τα καταχθόνια Τον υμνούν. Τα Χερουβίμ, φωνάζουν το «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτού». Όλοι μαζί, ας γονατίσουμε και ας φωνάξουμε· «Πάσα η γη προσκυνησάτω σοι».
Σήμερα, εισήλθε στα Ιεροσόλυμα ο Κύριος καθήμενος πάνω σε πώλο όνου. Πάνδημος υπήρξε η συμφωνία και τα παιδιά και βρέφη θεολόγησαν και αναγνώρισαν τον Ιησούν ως Θεό και Κύριο και έλεγαν· «Ωσαννά τω υιώ Δαβίδ, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Πράγματι, πόσα καινούργια και παράδοξα γεγονότα πραγματοποιούνται κατά τη σημερινή γιορτή! Τα παιδιά θεολογούν και οι ιερείς των Εβραίων βλασφημούν! Τα νήπια, που θηλάζουν, Τον Προσκυνούν και οι δάσκαλοι του Νόμου ασεβούν! Τα παιδά φωνάζουν το «Ωσαννά» και οι Εβραίοι το «Σταυρωθήτω»! Τα παιδιά έφεραν βάϊα και οι Εβραίοι έφεραν φονικά όπλα, μαχαίρια και σπαθιά! Τα παιδιά κόπτουν κλάδους και οι Εβραίοι ετοιμάζουν τον Σταυρό! Τα νήπια στρώνουν τους χιτώνες και οι σταυρωτές Του μοιράζουν τα ρούχα και τον χιτώνα! Τα νήπια προσκυνούν τα πόδια του Χριστού και οι Εβραίοι τα καρφώνουν στο Ξύλο του Σταυρού! Τα παιδιά προσάγουν δοξολογία και οι Εβραίοι προσφέρουν ξίδι με χολή! Τα παιδιά σείουν τα κλαδιά των βαϊων και οι Εβραίοι κτυπούν τα φονικά όπλα! Τα παιδιά υμνούν τον Χριστό και οι Εβραίοι πωλούν τον Δημιουργό του κόσμου!
Τα παιδιά και τα νήπια, με την αθώα παιδική τους ψυχή, αναγνώρισαν την Θεότητα του Ιησού, που χάρη των ανθρώπων έλαβε δούλου μορφή, αλλά ουδέποτε χωρίσθηκε από τους πατρικούς κόλπους. Ο Ιησούς βρίσκεται ανάμεσα στους ανθρώπους με σάρκα αληθινή, αλλά ταυτόχρονα ως Θεός τέλειος συμπαρίσταται μαζί με τον Πατέρα στους ουρανούς, αψευδής, αληθινός, παντοκράτωρ, κοσμοκράτωρ, εθνοκράτωρ, ζωής χορηγός, αληθής Θεός και Σωτήρας όλων των ανθρώπων. Αυτός εισέρχεται ταπεινά στην κάτω Ιερουσαλήμ και ανοίγει με την παντοδυναμία Του τις πύλες της άνω Σιών.
Με την Χάρη του Θεού από σήμερα εισερχόμεθα στην περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας. Ας εισέλθουμε μαζί με τον Χριστό στην πνευματική Ιερουσαλήμ με πίστη ορθή, με μετάνοια και συντριβή καρδίας. Ας αποτινάξουμε από πάνω μας κάθε είδος μίσος και κακίας και ας δεχθούμε μέσα στην καρδιά μας την αγάπη και την φιλανθρωπία. Η Κυριακή των Βαϊων πρέπει να είναι και η δική μας είσοδος μέσα στην Αγία Πόλη των αρετών. Ας ανοίξουμε, λοιπόν, τις πόρτες της δικής μας Σιών στον Κύριο και Θεό μας, διότι, σ’ Αυτόν ανοίκει η δόξα, η τιμή και η προσκύνηση. Αμήν

Για δεύτερη συνεχόμενη φορά αποφασίσαμε να φτιάξουμε λαμπάδες με κόπο και μεράκι.
Με την βοήθεια της Παναγίας, όπως θα δείτε στις πιο κάτω εικόνες δημιουργήσαμε όλοι μαζί υπέροχες λαμπάδες και νηστίσιμα φαγητά (κρουασανάκια, τσουρέκια,cookies). O κόπος μας ανταμείφθηκε γιατί ο κόσμος μας βοήθησε πολύ σε αυτήν την κίνηση που κάναμε και τους ευχαριστούμε πολύ που ανταποκρίθηκε σε αυτήν μας την προσπάθεια. 
 

χειροποίητα σαπουνάκια

 

 

 

Γ΄ Κυριακή των Νηστειών - της Σταυροπροσκυνήσεως

Η άσκηση των αρετών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πέρα από την προσωπική ισχυρή θέληση, είναι απαραίτητη και η αγιαστική δύναμη της Εκκλησίας μας. Έτσι οι άγιοι Πατέρες όρισαν, καταμεσής της αγίας Τεσσαρακοστής να προσκυνείται ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου, για να λαμβάνουμε οι πιστοί από αυτόν χάρη και δύναμη για να συνεχίσουμε με σθένος τον πνευματικό μας αγώνα.
Ο Σταυρός του Χριστού είναι το καύχημα της Εκκλησίας μας και το αήττητο όπλο κατά των δυνάμεων του κακού. Πάνω σε αυτόν συντρίφτηκε το κράτος του διαβόλου και εκμηδενίστηκε η δύναμή του. Από αυτόν πήγασε η απολύτρωση και η αθανασία στο ανθρώπινο γένος. 
Η Εκκλησία μας ψάλλει θριαμβευτικά: «Κύριε όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρόν Σου ημίν δέδωκας , φρίττει γαρ και τρέμει, μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν » 
και «Νυν εμφανιζόμενος ο Σταυρός, δύναμιν παρέχη εν τω μέσω των νηστειών, τοις το θείον σκάμμα, ανύουσι προθύμως ΄ αυτόν μετ ' ευάβείας , κατασπαζόμεθα ».
Από φονικό και έχθιστο μέσον εκτέλεσης κακούργων μεταβλήθηκε σε μέσον αγιασμού και νοητή ασπίδα προστασίας από τις επιβουλές του Εωσφόρου και των σκοτεινών πεσόντων αγγέλων του. 
Άλλοι τον παρομοιάζουν με ισχυρό κυματοθραύστη κατά των κλυδωνισμών της ζωής, που προκαλεί το κακό και η αμαρτία. Η σωματική κόπωση της νηστείας και η ψυχική νωχέλεια του πνευματικού αγώνα είναι δυο βασικοί παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να αναστείλουν τη νηπτική πορεία του πιστού. 
Η αγιαστική δύναμη του Σταυρού είναι το αντίδοτο σ' αυτή την κατάσταση.
Ο Σταυρός του Χριστού, εκτός από θείο σύμβολο της Εκκλησίας μας, έχει και ηθική σημασία για τον κάθε πιστό. Όπως ο Κύριος έφερε το δικό Του Σταυρό στο Γολγοθά, φορτωμένος τις ανομίες ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους, έτσι και ο πιστός του Χριστού, φέρει αυτός τον προσωπικό του σταυρό, τον αγώνα για σωτηρία και τελείωση. Ο δρόμος για τη σωτηρία είναι πραγματικός Γολγοθάς και απαιτεί αυταπάρνηση σε όσους τον ανεβαίνουν. Το βεβαίωσε ο Κύριος: « όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν , απαρνησάσθω ευατόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι » (Μαρκ.8,34). Η αγία περίοδος του Τριωδίου είναι κατ' εξοχήν σταυρική πορεία και νοητή σταύρωση των παθών μας.
Γι' αυτό η αγία μας Εκκλησία αφιέρωσε την Κυριακή αυτή στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού. 
Οι πιστοί αντλώντας χάρη από αυτόν, δυναμωμένοι πια και ανανεωμένοι, αντιπαρερχόμαστε τα εμπόδια που στήνει ο πονηρός και βαδίζουμε την ουρανοδρόμο ατραπό με οδηγό τη χαρά και τη λαχτάρα να συναντήσουμε τον αναστάντα Κύριό μας Ιησού Χριστό την αγία και λαμπροφόρο η ημέρα της εγέρσεώς Του.

Εορτάζει 28 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.

Ο καθένας μας κουβαλά στην καρδιά του το περιβάλλον στο οποίο ζει!
Κι ο γέρο-ραφαηλ απάντησε:
Άκου, παιδί μου.
Ο καθένας μας κουβαλά στην καρδιά του το περιβάλλον στο οποίο ζει. Αυτός, που δε βρήκε τίποτε καλό στα μέρη από όπου πέρασε δεν θα συναντήσει ούτε κι εδώ κάτι καλό.
Εκείνος που συνάντησε φίλους εκεί θα βρει κι εδώ. Κι αυτό διότι στην πραγματικότητα η ψυχική στάση είναι το μόνο πράγμα στη ζωή μας που μπορούμε να ελέγχουμε απόλυτα.
Αυτό μην το ξεχνάς ποτέ καθώς θα μεγαλώνεις...

"Έχει ο Θεός." Τρεις λέξεις που όταν πιστεύεις πραγματικά και σε κάθε δυσκολία που περνάς τις λες σου δίνουν φτερά...

Η δυνατή πίστη είναι δώρο του Αγίου Πνεύματος. Χορηγείται πλούσια μόνον σ' αυτούς, που έχουν καρδιά καθαρή από τα πάθη.

Όσιος Ιλαρίων ο Νέος

Ο Όσιος Ιλαρίων διετέλεσε ηγούμενος της μονής Πελεκητής στην Τριγλία και διακρίθηκε για το ασκητικό του ήθος, το φιλόθεο ζήλο του, το χάρισμα της ελεημοσύνης και τους πνευματικούς αγώνες. Γι' αυτό ο Άγιος Θεός τον προίκισε με το προορατικό χάρισμα. Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 754 μ.Χ. Εορτάζει στις 28 Μαρτίου εκάστου έτους. Ἀπολυτίκιον Ἰλαρότητι τρόπων καλλωπιζόμενος, ὡς καθαρώτατον σκεῦος τῆς ἐπιπνοίας Χριστοῦ, τῆς ἐνθέου βιοτῆς ἐδείχθης ἔσοπτρον ὅθεν ἀστράπτεις νοητῶς, ἀρετῶν μαρμαρυγᾶς, Πατὴρ ἠμῶν Ἰλαρίων, πρὸς ἀπλανῆ ὁδηγίαν, καὶ σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

«Ας γίνουμε όπως ο Χριστός, εφόσον και ο Χριστός έγινε όπως εμείς. 
Ας γίνουμε θεοί γι’αυτόν, όπως κι
Εκείνος έγινε άνθρωπος για μας. Πήρε το χειρότερο, για να δώσει το καλύτερο. Φτώχεψε, για να
πλουτίσουμε εμείς με τη δική Του φτώχεια. Έλαβε μορφή δούλου, για να απολαύσουμε εμείς την ελευθερία.Κατέβηκε για να υψωθούμε. Πειράσθηκε, για να νικήσουμε».