Χρόνια πολλά και ευλογημένα!!! Η Θεία Γέννηση να φωτίσει τον κόσμο και να φέρει υγεία, ελπίδα, χαρά και ευτυχία!!! Καλά Χριστούγεννα!!!

Στις 4 Δεκεμβρίου,τιμήσαμε τη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας, η οποία αν και σε νεαρή ηλικία μαρτύρησε για τον Κύριο. Φανέρωσε την πίστη της μπροστά στον ειδωλολάτρη πατέρα της και διώχθηκε με λύσσα από τον ίδιο. Οδηγήθηκε μπροστά στο διώκτη των χριστιανών, Μαρκιανό και ομολόγησε φανερά και με θάρρος την πίστη της και σε αυτόν. Τα βασανιστήρια φριχτά, ικανά να λυγίσουν και τον πιο σκληρό. Κι όμως με δύναμη και πίστη,η παρθενομάρτυς άντεξε και τελικά παρέδωσε την ψυχή της στο γλυκύτατο Θεό.Είναι προστάτιδα του πυροβολικού, των επιδημιών, των παρθένων κάθε ηλικίας και κάποιων δύσκολων επαγγελμάτων που σχετίζονται με την πυρίτιδα.

Δεκέμβριος μήνας..
Πότε πέρασε μια ολόκληρη σχεδόν χρονιά;; Σε δύο μόλις ημέρες θα γιορτάσουμε τη Γέννηση του Θεανθρώπου..Μέσα στο Δεκέμβρη γιορτάσαμε επίσης και πολλούς Αγίους..
Ας δούμε λοιπόν.. Το ταξίδι ξεκινά!!!

Στις 2 Δεκεμβρίου, γιορτάσαμε τον άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβύτη.
Ο άγιος, είναι ο νεώτερος άγιος που ανακήρυξε η Ορθόδοξη Εκκλησία. Η ζωή του υπήρξε φανέρωση και εκδήλωση της αγάπης και της πρόνοιας του Θεού για τον σύγχρονο κόσμο.Γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906.Με πολλούς κόπους, κατόρθωσε να φτάσει στο Άγιο Όρος και να γίνει μοναχός,αυτό που ήθελε πάντα.Ήταν σεμνός, ταπεινός,απλός, γεμάτος αγάπη και καλοσύνη, όλα δοσμένα στο Θεό.Ήταν προνοητικός και ασκήθηκε πολύ. Έζησε μια ζωή γεμάτη χαρά Χριστού.Κοιμήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου όπου και γιορτάζουμε την μνήμη του.

Πολλές φορές ζήτησα με την προσευχή από το Θεό, να μου γίνει κάτι που το νόμιζα καλό, και επέμενα παράλογα να το ζητώ βιάζοντας το θέλημα του Θεού, και δεν Τον άφηνα να οικονομήσει Εκείνος ότι γνωρίζει ως συμφέρον δικό μου. Και λοιπόν αφού έλαβα ότι ζήτησα, στεναχωρέθηκα ύστερα πολύ που δεν είχα ζητήσει να γίνει το θέλημα του Θεού. Γιατί δεν μου ήρθε το πράγμα έτσι όπως το νόμιζα.

Αγίου Νείλου του Ασκητού

Η σιωπή συντροφεύει τις μεγάλες ώρες των αγίων, τις ιερές ώρες της περισυλλογής, της αυτοσυγκέντρωσης, της αυτομεμψίας, της μελέτης, της προσευχής. Η σιωπή καλύπτει την έρευνα, την αγρυπνία, την ανακάλυψη του σοφού επιστήμονα. Η σιωπή σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου, του αναγκεμένου, του δυστυχισμένου. Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα, οι αδιαφήμιστες ηρωικές πράξεις, οι μυστικές προσωπικές επαναστάσεις, η γνωριμία με τον άγνωστο εαυτό μας. Έτσι έχουμε τη σημαντική σιωπή του αγίου, την κορυφαία σιωπή του σοφού, την υπομονετική σιωπή του ήρωα, την ακριβή σιωπή του υπομονετικού κι επίμονου, την ευαγγελική σιωπή του αυτοθυσιαζόμενου.

Κουραστήκαμε από την ακατάσχετη πολυλογία, προχειρολογία και φθηνολογία. Το κόστος τους είναι βαρύ, αλλοιώνουν την ουσία, τα πρώτα, τα σημαντικά, τα καίρια και ιερά. Έχουμε ανάγκη από την ανάπαυση στη χρυσή σιωπή, την πολύτιμη ακοή, τη βιωματικότητα των απαραίτητων λόγων. Χρειάζεται μια αντίσταση στους πρόχειρους κι εύκολους λόγους. Αξίζει να καταλαγιάσουμε, να ησυχάσουμε, να ξαποστάσουμε για ν’ ακούσουμε μέσα στην ησυχία τη χαμηλή φωνή του Θεού, την εναγώνια φωνή της συνειδήσεως μας, τη διδακτική φωνή του ιερού παρελθόντος, για να μετανοήσουμε ειλικρινά.

Μοναχού Μωυσή Αγιορείτου

Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας, μεταξύ του 400 και 500 μ.Χ. Ήταν ευλογημένος από την κοιλιά της μητέρας του ακόμη. Όσο μεγάλωνε, τόσο με την χάριν του Θεού και γινόταν κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος. Από την παιδική του ηλικία έδειξε τα σπάνια προτερήματα της αγιασμένης ζωής του. Αρχίζει ένα σκληρό και αγωνιστικό στάδιο σύμφωνα με την διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Αφού, λοιπόν, με τις ευεργεσίες του, ανέβασε ο μάκαριος Στυλιανός τον γήινο θησαυρό του στους ουρανούς, και τον ασφάλισε, πήγε σε ένα Μοναστήρι και ντύθηκε το Μοναχικό Σχήμα. Αγωνίζεται πως να αρέσει στον Κύριο.Η αγιότης του αρχίζει να αστράφτει. Η ταπεινοφροσύνη του λαμποκοπάει. Η αγνότης του θαμπώνει. Η νηστεία του είναι αυστηρότατη. Η προσευχή του αληθινή επικοινωνία με το Θεό. Αλλά η αυστηρότης εκείνη του ασκητικού βίου δεν του είναι αρκετή. Θέλει να πλησιάζει περισσότερο στην τελειότητα. Επιθυμεί, λοιπόν, τώρα την πλήρη μόνωση, τον αυστηρότατο ασκητισμό.
Εκεί στην έρημο, παλεύει με τον εαυτό του, τον εγωισμό του,τα πάθη του.
Ο Άγιος Στυλιανός, αφού με τους σκληρούς ασκητικούς αγώνες του στολίστηκε με τις αρετές και σαν λαμπάδα, με το γλυκό και ζεστό φως, αφού έφθασε σε ύψη δυσθεώρητα αρετής, μπορούσε να χύσει στο λαό το ιλαρό φως της αγιότητός του, προς δόξα Θεού, και σωτηρία ανθρώπων.
Διαδόθηκε λοιπόν παντού. Πλήθος κόσμου ερχόταν για να του ζητήσει βοήθεια και η ζωή τους άλλαζε.. 
Προστάτης των παιδιών
Γνώριζε ο Άγιος Στυλιανός, ότι για να κερδίσει κάνεις την Βασιλεία των Ουρανών πρέπει να έχει την ψυχή του, σαν την ψυχή των μικρών παιδιών δηλ., που είναι αθώα. Ήξερε, ότι τα παιδιά έχουν αγγελικές ψυχές. Και στην αγία του εκείνη επιθυμία ο Παντογνώστης Θεός του έδωσε την Χάρι Του, να μπορεί να κάνει θαύματα. Ο Θεός βράβευσε το ιερό του αίσθημα και του έδωσε την θαυματουργική του δύναμη να θεραπεύει τα ασθενή παιδιά.Παιδιά άρρωστα θεραπεύονταν με τη ολόθερμη προσευχή του Αγίου στο Πανάγαθο. Τα θαύματα συνεχίζονται και το όνομα του Θεού δοξάζεται.. Ο Άγιος Στυλιανός γίνεται πρότυπο ασκητικής ζωής και ιατρός της τεκνογονίας.
Εκοιμήθη σε μεγάλη ηλικία. Η μνήμη του τιμάται στις 26 Νοεμβρίου.

Η Αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στην Ελληνικότατη και μεγάλη πόλη της Αιγύπτου, την Αλεξάνδρεια. Η οικογένεια της ήτανε από τις μεγαλύτερες και επισημότερες οικογένειες. Είχε καταγωγή βασιλική.Ήταν πολύ σοφή και πολύ έξυπνη. Περνώντας από πολλές καταστάσεις και μετά από την εμφάνιση σε όνειρο του ίδιου του Κυρίου,η Αικατερίνη πίστεψε, βαφτίστηκε και "νυμφεύθηκε" τον Κύριό μας με Θεία Μνηστεία, ένα συμβολικό δαχτυλίδι. Από τότε άρχισε με ένθεο ζήλο να κηρύττει την Αλήθεια και οι χριστιανοί πολλαπλασιάζονταν. Η ευρυμάθεια της, τα ψυχικά και πνευματικά της χαρίσματα, η όλη εμφάνιση της, η έντονη προσωπικότητα της, την επέβαλαν παντού. Έγινε το σημείο αναφοράς στον τόπο της.
Όμως,στο κάλεσμα του αυτοκράτορα Μαξιμιανού να θυσιάσει στα είδωλα, αρνήθηκε γενναία.
Η απάντηση του αυτοκράτορα γίνεται με φυλάκιση και βασανιστήρια. Αλύγιστη η Αικατερίνη.
Ο κολαστήριος τροχός καταστρέφεται, ειδωλολάτρες πιστεύουν στο Χριστό και αποκεφαλίζονται..
Η ίδια η Ζωή, θριαμβεύει.. Και η Αγία Αικατερίνη οδεύει προς τον δικό της αποκεφαλισμό με χαρά και προσμονή γιατί αυτό που ποθούσε περισσότερο ήταν να τελειωθεί για το Χριστό,όπως και έγινε. Το ξίφος κόβει το αγνό κεφάλι της Αγίας και ως εκ θαύματος, γάλα αντί για αίμα ξεχύνεται.. Η αγνή, η πιστή, η σεμνή, η ενάρετη, η παρθένος εγκαταλείπει την επίγεια ζωή μέσα στο λευκό. Και σε ηλικία τρυφερότατη.Ήταν 307 μ.Χ. Η μνήμη της τιμάται στις 25 Νοεμβρίου.

Πηγή:www.romnios.gr

Πηγή: www.romnios.gr 

ΣΤΟΛΙΔΙ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΠΡΕΠΕΙΑ

Η γυναίκα του Πνεύματος και της Χάριτος δεν κοιτάζει πίσω,

τον κόσμο της αποστασίαςκαι της φθοράς ,σαν τη γυναίκα του Λωτ,

αλλά ατενίζει μπροστά και όλο ψηλά, στα ωραία, τα μεγάλα 

και τα ευγενικά.

Η γυναίκα του Πνεύματος και της Χάριτος έχει για φωτοστέφανο 

την αιδημοσύνη και τη σεμνότητα, και για ''κάλλος''

την ομορφιά της ψυχής.

ΝΑ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ!!!!

Και όλοι μας γνωρίζουμε ποια ήταν αυτή που πάντα είχε το στολίδι της σεμνότητας,

της ταπείνωσης, της ομορφιάς της πραγματικής!!!

Η Παναγία μας...!!!

Η Μάνα όλων μας!!!!!

Και οφείλουμε να την τιμούμε και να τη μιμούμαστε

γιατί είναι στολίδι της σεμνότητας και της πραγματικής ομορφιάς!!!

Της πνευματικής..!!!

Τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ

Μάνα του Ουρανού!!!

Εσύ να μην κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι ούτε να εξετάζεις

 πως και γιατί το κάνουν.

Σκοπός δικός σου είναι ο εξαγνισμός της ψυχής σου

 και η τέλεια υποταγή του νου σου στη Θεία Χάρη.

Για χάρη αυτού του σκοπού να κάνεις τα πάντα,

να προσεύχεσαι, να μελετάς,

να λες την ευχή του Χριστού μας ταπεινά, συναισθανόμενος

ότι έχεις απόλυτη ανάγκη από το έλεος του Θεού και,

με λίγα λόγια, να κοιτάς τα πνευματικά σου...

Γέρων Παϊσιος

Χθες, ήταν μια μέρα αφιερωμένη στην Παναγία μας, ήταν τα Εισόδιά της στον Ναό.

Η ευσεβής Άννα, μαζί με το σύζηγό της Ιωακείμ, προσευχόταν θερμά στον Θεό να την αξιώσει να φέρει στον κόσμο ένα παιδί, με την υπόσχεση ότι θα αφιέρωνε το τέκνο της σε Αυτόν. Πράγματι, ο Πανάγαθος Θεός όχι μόνο της χάρισε ένα παιδί, αλλά την αξίωσε να φέρει στον κόσμο τη γυναίκα που θα γεννούσε το Μεσσία, το Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Όταν η Παναγία έγινε τριών χρόνων, σύμφωνα με την παράδοση, η Άννα και ο Ιωακείμ, κρατώντας την υπόσχεσή τους, την οδήγησαν στο Ναό και την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία. Ο αρχιερέας παρέλαβε την Παρθένο Μαρία και την οδήγησε στα Άγια των Αγίων, όπου δεν έμπαινε κανείς εκτός από τον ίδιο, επειδή γνώριζε έπειτα από αποκάλυψη του Θεού το μελλοντικό ρόλο της Αγίας κόρης στην ενανθρώπιση του Κυρίου. Στα ενδότερα του Ναού η Παρθένος Μαρία έμεινε δώδεκα χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα ο αρχάγγελος Γαβριήλ προμήθευε την Παναγία με τροφή ουράνια. Εξήλθε από τα Άγια των Αγίων, όταν έφθασε η ώρα του Θείου Ευαγγελισμού. 

Πηγή: "Ρωμνιός"

Πηγή: "Ρωμνιός"

"Μας έπλασες ,Κύριε, για Σένα

 κι είναι ανήσυχη η καρδιά μας

μέχρι να Σε βρει και ν' αναπαυτεί 

κοντά Σου..!!!"

                          ''Άγιος  Αυγουστίνος''

Χαρά δε σημαίνει .....

απουσία δοκιμασιών αλλά...

ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΘΕΟΥ!!!!

ΖΗ ΚΥΡΙΟΣ!!!

"Ελεύθερος" από τα δεσμά της Πίστης,

πέφτει κανείς στον γκρεμό.

Γιατί το "βάρος" των εντολών του Θεού,

είναι όσο το βάρος των φτερών των πουλιών!!!

Τα πουλιά με αυτά διασχίζουν τους αιθέρες,

Πετούν σε κάμπους ολάνθιστους,

βουνά χιονισμένα,πέλαγα πανέμορφα και ορίζοντες θεσπέσιους!!!!!

''Κύριε,εσύ μόνο γνωρίζεις αληθινά το μαρτύριο τής καρδιάς μου.
Σου προσφέρω ώς ελάχιστη Θυσία τη ΣΙΩΠΗ μου και τήν ΠΡΟΣΕΥΧΗ μου''.

''Στη Ζωή σου να προσπαθήσεις να μοιάζεις με το κερί...
Λιώνοντας τον εαυτό σου να φωτίζεις τους γύρω σου!''

Σύναξις των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων.

Κατά την Άγια Γραφή οι άγγελοι στέλνονται από το Θεό με μορφή ορατή (οι άγγελοι είναι αόρατα αγαθά πνεύματα κοντά στο, Θεό) σε σπουδαίες ιστορικές περιστάσεις, που πρόκειται να εκδηλωθεί ή να εκτελεσθεί κάποια μεγάλη θεία θέληση.
Τη σχέση, τώρα, που έχουν οι άγγελοι με το Θεό και τους ανθρώπους, καθώς και την αποστολή τους, βλέπουμε επίσης μέσα στην Αγία Γραφή. Και ιδιαίτερα, στους Ψαλμούς 33, στίχ. 8 και 90, στίχ. 10-12, στη δε Καινή Διαθήκη, Ματθ. ιη' στίχ. 10, καθώς επίσης και στην προς Εβραίους επιστολή, κεφ. α' στίχ. 14, όπου ο συγγραφέας αναφωνεί: «οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;». Δηλαδή, δεν είναι όλοι οι άγγελοι πνεύματα υπηρετικά, τα όποια ενεργούν όχι από δική τους πρωτοβουλία, αλλά αποστέλλονται από το Θεό για να υπηρετήσουν εκείνους που μέλλουν να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή; 
Επικεφαλής των αγγελικών δυνάμεων είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. Τον Μιχαήλ συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη. π.χ. όταν ο Αβραάμ μέλλει να θυσιάσει τον Ισαάκ, στον Ιησού του Ναυή, στον Ηλία, στον Λώτ, για να τον σώσει όταν ο Θεός αποφάσισε να καταστρέψει τα Γόμορα, στον Πατριάρχη Ιακώβ, στον μάντη Βαρλαάμ και άλλου. Επίσης ο Μιχαήλ, ήταν αυτός που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο. Τον Γαβριήλ συναντάμε στην Καινή Διαθήκη, όπως στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και άλλου. Στην μνήμη, λοιπόν, των αποστολών και του έργου πού επιτελούν οι άγγελοι, η Εκκλησία μας όρισε τη γιορτή της 8ης Νοεμβρίου.

Ἀπολυτίκιον

Τῶν οὐρανίωv στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεv ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵvα ταῖς ὑμῶv δεήσεσι, τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγωv, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦvτες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτεvῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.

Άγιος Νεκτάριος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Αιγύπτου.

Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφάλα και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος.
Μικρός, 14 ετών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Κατόπιν πήγε στη Χίο, όπου, από το 1866 μ.Χ. μέχρι το 1876 μ.Χ. χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο.
Το 1876 μ.Χ. εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος και στις 15 Ιανουαρίου 1877 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο (1860 - 1877 μ.Χ.), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως.
Το 1881 μ.Χ. ήλθε στην Αθήνα, όπου με έξοδα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ' (1870 - 1899 μ.Χ.), σπούδασε Θεολογία και πήρε το πτυχίο του το 1885 μ.Χ. Έπειτα, ο ίδιος προαναφερόμενος Πατριάρχης, τον χειροτόνησε το 1886 μ.Χ. πρεσβύτερο και του έδωσε τα καθήκοντα του γραμματέα και Ιεροκήρυκα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Διετέλεσε επίσης πατριαρχικός επίτροπος στο Κάιρο.
Στις 15 Ιανουαρίου 1889 μ.Χ., χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Η δράση του ως Μητροπολίτου ήταν καταπληκτική και ένεκα αυτού ήταν βασικός υποψήφιος του πατριαρχικού θρόνου Αλεξανδρείας. Λόγω όμως φθονερών εισηγήσεων (αισχρών συκοφαντιών), προς τον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο ταπεινόφρων Νεκτάριος, για να μη λυπήσει τον γέροντα Πατριάρχη, επέστρεψε στην Ελλάδα (1889 μ.Χ.).
Διετέλεσε Ιεροκήρυκας (Ευβοίας) (1891 - 1893 μ.Χ.), Φθιώτιδος και Φωκίδας (1893 - 1894 μ.Χ.) και διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894 - 1904 μ.Χ.).
Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου (1899 μ.Χ.), ο Νεκτάριος εκλήθη να τον διαδεχθεί, αλλά ο Άγιος αρνήθηκε.
Στα κηρύγματα του, πλήθος λαού μαζευόταν, για να «ρουφήξει» το νέκταρ των Ιερών λόγων του.
Το 1904 μ.Χ. ίδρυσε γυναικεία Μονή στην Αίγινα, της οποίας ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση, αφού εγκαταβίωσε εκεί το 1908 μ.Χ., μετά την παραίτηση του από τη Ριζάρειο Σχολή.
Έγραψε αρκετά συγγράμματα, κυρίως βοηθητικά του θείου κηρύγματος. Η ταπεινοφροσύνη του και η φιλανθρωπία του υπήρξαν παροιμιώδεις.
Πέθανε το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920 μ.Χ. Τόση δε ήταν η αγιότητά του, ώστε επετέλεσε πολλά θαύματα, πριν αλλά και μετά τον θάνατο του. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.
Η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1953 μ.Χ. και στις 20 Απριλίου του 1961 μ.Χ. με Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, διακηρύχτηκε Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Εορτάζει στις 9 Νοεμβρίου.

Ἀπολυτίκιον 

Σηλυβρίας τὸν γόνον καὶ Αἰγίνης τὸν ἔφορον, τὸν ἐσχάτοις χρόνοις φανέντα ἀρετῆς φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς ἔνθεον θεράποντα Χριστοῦ, ἀναβλύζει γὰρ ἰάσεις παντοδαπὰς τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζουσι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ θαυματώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

ΕΛΛΗΝΕΣ!!!ΗΡΩΙΚΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 40!!!

ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ!!!!

ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!

ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΟΞΑΣΜΕΝΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΜΕΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ!!!!!

Τη λευτεριά δε στην χαρίζουν βρε παιδιά..

Δε θα στη δώσουν επειδή σε λυπηθήκαν..

Συ με στα χέρια σου αν μπορείς την εκρατάς...

Και στα ουράνια, σαν σημαία την γυρνάς..!!!

Μάνα Παναγιά, Μάνα οδηγήτρια, Μάνα που πρεσβεύεις για παιδιά σου..

Μάνα μας, πάντα κοντά μας θα 'σαι.. Και σε πολέμους και σε ειρήνη

ΠΑΝΤΑ θα μας σκεπάζεις και θα μας καθοδηγείς..

Κάτω από το άγρυπνο βλέμμα σου, να μας προστατεύεις και να μας νοιάζεσαι..

Γιατί χωρίς εσένα το έθνος δε θα πήγαινε μπροστά και δεν θα 'μασταν σήμερα εδώ, στην ελεύθερη Ελλάδα μας να τιμούμε εκείνους που έπεσαν στον πόλεμο πολεμώντας..

Σήμερα 28 Οκτωβρίου γιορτάζουμε την επέτειο του τιμημένου "ΟΧΙ" και την Αγία Σκέπη της μητέρας Παναγίας μας!
Στα χρόνια του βασιλέως Λέοντος του Μεγάλου ζούσε στην Κων/πολη ο όσιος Ανδρέας, ο κατά Χριστόν σαλός. Σαλός είναι ο τρελός και κατά Χριστόν σαλοί ονομάζονται κάποιοι άγιοι, οι οποίοι κάνανε κάποια παράλογα πράγματα, με απώτερο σκοπό να τους θεωρούν παλαβούς και να μη τους τιμούν οι άνθρωποι· και έτσι αυτοί να ζουν με ταπείνωση και στην αφάνεια. Μια νύχτα που γινότανε αγρυπνία στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, ο όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του Επιφάνιο,είδαν την Υπεραγία Θεοτόκο οφθαλμοφανώς, όχι σε όραμα, να μπαίνει από την κεντρική πύλη του ναού. Την συνόδευαν ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος,  ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και πλήθος αγγέλων. Αφού μπήκε μέσα στο ναό προχώρησε στον σολέα. Εκεί γονάτισε και προσευχήθηκε πολλή ώρα με θερμά δάκρυα υπέρ της σωτηρίας των πιστών, ενώ την βλέπανε μόνο ο Ανδρέας και ο Επιφάνιος. Αφού προσευχήθηκε για πολύ η Θεοτόκος σηκώθηκε και μπήκε μέσα στο ιερό, όπου φυλασσόταν το μαφόριο της δηλαδή η μαντίλα της, την πήρε στα χέρια της και βγαίνοντας έξω την άπλωσε πάνω από τους πιστούς, για να δείξει ότι τους σκέπει και τους προστατεύει. Το γεγονός αυτό το τιμούμε κάθε χρόνο στις 28 του Οκτώβρη. Και να θυμόμαστε πάντα πως η Παναγία μας είναι πάντα κοντά μας..!! Και μας προστατεύει..!!!

Παρελαύνοντας και σύ αποδίδεις                          
τιμή και ευγνωμοσύνη                                                  

σ' αυτούς που σου χάρισαν 
λευθεριά, τιμή, αξιοπρέπεια.

Νέοι και νέες της ευλογημένης Ελλάδας 
Αδέρφια ας δείξουμε επιτέλους σε όλους ότι δεν είμαστε αυτοί που μας κατηγορούν,
Νέοι χωρίς αξίες χωρίς πιστεύω. Είμαστε λίγοι, είμαστε μικροί, είμαστε όμως η απόδειξη ότι
Η ΕΛΛΑΔΑ ΖΕΙ!
Είμαστε απόγονοι ηρώων και αν χρειαστεί θα ακολουθήσουμε τα μονοπάτια που χάραξαν ΑΥΤΟΙ!
Και να είστε σίγουροι ότι η Παναγιά μας θα μας σκεπάζει και θα μας ευλογεί.

Αχ Ελλάδα...

Πάλι το ξανάδα...

Φλόγες να σε ζώνουνε 

ΜΑ ΕΙΣΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ..!!!

Σημείωση: Η εικόνα είναι από την ιστοσελίδα "Ρωμνιός"

ΑΦΙΕΡΩΜΑ:
Πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου..
Μια τέτοια μέρα πριν από χρόνια,το 1940 οι Έλληνες είπαν το μεγάλο ΟΧΙ στους Ιταλούς και ο πόλεμος ξεκίνησε..  Μάχες σώμα με σώμα οι γενναίοι Έλληνες πολεμούσαν για να υπερασπιστούν την πατρίδα μας.. Την Ελλάδα!!!!

"ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ"

Χαρά δε σημαίνει απουσία δοκιμασιών αλλά παρουσία Θεού...!!!!!

Αν πιστεύεις...

                    όλο σου το είναι μιλά για το Θεό..

Το στόμα σου μιλά για το Θεό..

Τ' αυτιά σου ακούν μόνο ό,τι θέλει ο Θεός..

Τα μάτια σου βλέπουν ό,τι θέλει ο Θεός..

Τα χέρια σου κάνουν ό,τι θέλει ο Θεός..

Τα πόδια σου πάνε μόνο όπου θα πήγαινε ο Θεός!!!

Να μετράς τις ευλογίες στη ζωή σου κι όχι τους σταυρούς σου..

Να μετράς τις νίκες και όχι τις ήττες σου..

Να μετράς τις χαρές και όχι τις λύπες σου...

Να μετράς τους φίλους κι όχι τους εχθρούς σου..

Να μετράς τα χαμόγελα και όχι τα δάκρυα...

Πάντα όμως το μέτρημα να γίνεται με στήριγμα το Θεό και όχι τον εαυτό μας..!!!!

Όταν κάνουμε κάτι για να επιδειχθούμε καταντούμε άδειοι ψυχικά. Ότι κάνουμε, να το κάνουμε για να ευχαριστήσουμε τον Θεό ανιδιοτελώς, χωρίς εγωισμό, χωρίς υπερηφάνεια, χωρίς κενοδοξία, χωρίς, χωρίς, χωρίς...

Άγιος Λούππος
Ο Άγιος αυτός φέρεται ως υπηρέτης του Αγίου Δημητρίου, που ήταν κοντά του την ώρα του μαρτυρίου του. Λέγεται λοιπόν ότι ο Άγιος Δημήτριος έχρισε με το αίμα του τον Λούππο και κατόπιν αυτός, έπραττε πολλά θαύματα - μέσω αυτού - στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Μαθεύτηκε αυτό από τον ηγεμόνα της πόλης, ο όποιος συνέλαβε τον Λούππο και αμέσως τον φόνευσε.
Εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου.
(Ίσως ο Άγιος Λούππος να είναι ο ίδιος μ' αυτόν της 23ης Αυγούστου).

Βίος Αγίου Δημητρίου του Μεγαλομάρτυρα του Μυροβλύτη.
Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 - 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.
Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.
Στη φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας , ο οποίος θα αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία επισκέφθηκε τον Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Άγιος Δημήτριος του έδωσε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο, Νέστορας και Δημήτριος. 
Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.
Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο (σε αντιδιαστολή του λευκού αλόγου του Αγίου Γεωργίου) να πατά τον άπιστο Λυαίο.
Σήμερα ο Άγιος Δημήτριος τιμάται ως πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης.

Ένα από τα πολλά θαύματα του Αγίου είναι και το εξής. Το 1823 μ.Χ. οι Τούρκοι που ήταν αμπαρωμένοι στην Ακρόπολη της Αθήνας ετοίμαζαν τα πυρομαχικά τους για να χτυπήσουν με τα κανόνια τους, τους Έλληνες που βρισκόντουσαν στον ναό του Αγίου Δημητρίου, μα ο Άγιος Δημήτριος έκανε το θαύμα του για να σωθούν οι Χριστιανοί και η πυρίτιδα έσκασε στα χέρια των Τούρκων καταστρέφοντας και τμήμα του μνημείου του Παρθενώνα. Για να θυμούνται αυτό το θαύμα, ο ναός λέγεται από τότε Άγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, από την λουμπάρδα δηλαδή το κανόνι των Τούρκων που καταστράφηκε. Σήμερα ο Άγιος Δημήτριος τιμάται ως πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης... Εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου.

Ἀπολυτίκιον Μέγαν εὕρατο ἐv τοῖς κιvδύvοις, σὲ ὑπέρμαχοv, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαῤῥύvας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

1. "Εγώ είμαι ο Κύριος ο θεός σου. Δεν θα υπάρχουν για σένα άλλοι θεοί εκτός από μένα".
2. "Δεν θα κατασκευάσεις για σένα είδωλα και κανενός είδους ομοίωμα. Δεν θα τα προσκυνάς ούτε θα τα λατρεύεις".
3. "Δεν θα προφέρεις καταχρηστικά το όνομα του Κυρίου, του Θεού σου. Εγώ ο Κύριος δεν θ' αθωώσω κανέναν που προφέρει το όνομα μου καταχρηστικά."
4. "Να θυμάσαι την ημέρα της Κυριακής, για να την ξεχωρίζεις και να την αφιερώνεις στον Κύριο. Έξι μέρες θα εργάζεσαι και θα κάνεις όλες τις εργασίες σου. Αλλά η έβδομη μέρα είναι μέρα ανάπαυσης, αφιερωμένη σ' εμένα, τον Κύριο το Θεό σου."
5. "Να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου για να ζήσεις πολλά χρόνια στη χώρα που εγώ ο Κύριος, ο Θεός σου, θα σου δώσω."
6. "Δεν θα φονεύσεις."
7. "Δεν θα μοιχεύσεις."
8. "Δεν θα κλέψεις."
9. "Δεν θα καταθέσεις ψεύτικη μαρτυρία ενάντια στο συνάνθρωπο σου."
10. "Δεν θα επιθυμήσεις τίποτε απ' ό,τι ανήκει στο συνάνθρωπο σου"

Άκου τους ψιθύρους της καρδιάς..Τι σου λένε;; ΧΡΙΣΤΟΣ, ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ!!! Άκου, άκου τα πουλιά πως κελαηδούν... Ζει Κύριος ο Θεός... Κοίτα γύρω σου και σκέψου... Τα χαρούμενα και γεμάτα φως πρόσωπα.. Όλοι παιδιά Του,όλοι αδέρφια.. Εν Χριστώ αδέρφια..Αξίζει να δώσουμε για Εκείνον, όταν ο Ίδιος έδωσε για μας... Μη σπαταλάς χρόνο στα άσκοπα λοιπόν.. Αφουγκράσου τι ζητάει πραγματικά η ψυχή σου.. Και θα δεις πως θα οδηγηθείς στο σωστό μέρος.. Εκεί όπου η αγάπη Του, μας σκεπάζει όλους... ΑΜΗΝ !

Η ευτυχία μου είναι να αυξάνω την ευτυχία των άλλων.

Έχω ανάγκη της ευτυχίας των άλλων για να είμαι ευτυχής..!!!

Το παρελθόν αλλάζει με τη μετάνοια..

Το μέλλον ετοιμάζεται με τον αγώνα..

Το παρόν ασφαλίζεται με την προσευχή..