Από την έκθεση του Υπουργείου Παιδείας " Περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας στην Ελλάδα" που δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγο:

Συνολικά, για το έτος 2018 κατεγράφησαν πεντακόσια ενενήντα ένα (591) περιστατικά (αύξηση σε σχέση με τα περιστατικά που κατεγράφησαν το 2017 κατά 6%) εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας», εκ των οποίων, «στην Ορθόδοξη Εκκλησία αφορούν πεντακόσια εξήντα τέσσερα (564) περιστατικά (δηλαδή το 95% επί των συνολικών περιστατικών), αρκετά από τα οποία, πέραν του κατά περίπτωση ειδικότερου ποινικού τους χαρακτηρισμού, φέρουν χαρακτηριστικά θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, συμπεριλαμβανομένου του απροειδοποίητου τρομοκρατικού χτυπήματος της 27ης Δεκεμβρίου στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου στην Αθήνα».

Όσον αφορά δε το συγκεκριμένο περιστατικό στον Ι. Ν. Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η έκθεση υπογραμμίζει ότι η εν λόγω ενέργεια «είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό δύο ατόμων, παρά το ότι οι τρομοκράτες επιδίωκαν –σύμφωνα με την σχετική ανάληψη ευθύνης– μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων. 

Είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που πραγματοποιείται τρομοκρατική επίθεση σε θρησκευτικό χώρο με διακηρυγμένο σκοπό την πρόκληση νεκρών και αξίζει να τονιστεί ότι αυτή η επίθεση στράφηκε εναντίον της Ορθόδοξης Εκκλησίας».

πηγή:http://malkidis.blogspot.com/

Καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτόν, καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸνἐν τῇ φάτνῃ, 

διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. (Λουκ. β,7)

Κανένα πανδοχείο και κανένας συγγενής δεν φιλοτιμήθηκε  να προσφέρει στον Νεογέννητο Χριστό τόπο για φιλοξενία.

Στην μικρή Βηθλεέμ, για όλους τους ανθρώπους υπήρχε χώρος. Για τον Πλάστη όμως και Σωτήρα, ούτε μια μικρή γωνιά δεν βρέθηκε, παρεκτός από το σπήλαιο και την φάτνη!

Σήμερα, στο δικό μας κατάλυμα, δηλαδή, στην Πατρίδα μας, στο χωριό μας, στις οικογένειές μας, στις καρδιές μας, υπάρχει άραγε διαθέσιμος τόπος για τον Ενανθρωπήσαντα Χριστό;

(1). Και πρώτα-πρώτα ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας.

Εμείς, οι βαφτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, έχουμε άραγε τόπο για τον Κύριό μας στο κατάλυμα της καρδιάς μας;

Καθαριζόμαστε από τα πάθη, ώστε να γίνει η καρδιά μας φάτνη άνετη και ζεστή για τον Χριστό, που γεννιέται;

(2) Ευρίσκει ο Χριστός τόπο στο κατάλυμα του δικού μας σπιτιού; 

Έχει θέση ο Χριστός στην οικογενειακή μας ζωή; 

(3). Ευρίσκει ο Χριστός κατάλυμα μέσα στον χώρο της Εκκλησίας;

Ευρίσκει τόπο να σταθεί στους διαθρησκειακούς διαλόγους και στις σχέσεις μας με τους παπικούς και τους προτεστάντες;

(4). Ευρίσκει  σήμερα ο Χριστός κατάλυμα στο πνευματικό πανδοχείο του Γένους μας, που είναι το σχολείο το Ελληνικό;

Ποια είναι η θέση του Χριστού στην αγωγή και την εκπαίδευση της νεότητας;

(5). Ευρίσκει ο Χριστός κατάλυμα στο μεγάλο ’’φροντιστήριο’’ της σύγχρονης ελληνικής οικογένειας, που είναι η τηλεόραση;

Έχει τόπο ο Χριστός να αναπαυθεί στα τηλεοπτικά προγράμματα και ιδιαίτερα στα προγράμματα ψυχαγωγίας των παιδιών;

(6). Ευρίσκει ο Χριστός κατάλυμα στις ολόφωτες πλατείες των ημερών των Χριστουγέννων με τους κλόουν, με τα ξωτικά και με τους μάγους;

(7). Ευρίσκει ο Χριστός κατάλυμα στην Βουλή των Ελλήνων;

Υπάρχει τόπος για τον Σαρκωθέντα Λόγο μέσα στις καρδιές των πολιτικών μας ανδρών, στις αποφάσεις τους και στους νόμους, που ψηφίζουν;

Εάν αποπειραθούμε με στοιχειώδη ειλικρίνεια, να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα, τότε θα καταλήξουμε στην θλιβερή διαπίστωση, ότι και σήμερα στην πολύπαθη Πατρίδα μας μέρα Χριστουγέννων, συνεχίζουμε  κατά τα φαινόμενα και μιλάμε την γλώσσα της Βηθλεέμ:

- Δεν έχουμε χώρο για Σένα, Χριστέ, στην οικογένεια.

- Δεν μπορούμε να Σε φιλοξενήσουμε στην κοινωνική μας ζωή.

- Δεν έχουμε για Σένα κατάλυμα στους νόμους μας και στα βουλευτήριά μας.

- Δεν έχουμε τόπο για Σένα μέσα στα σχολεία μας.

- Σε θέλουμε έξω από την προσωπική μας ζωή.

- Δεν μπορείς να μείνεις μαζί μας.

Πρ’ όλα αυτά οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι, όπως πάντοτε, υπάρχει και σήμερα η μικρή μαγιά, που λαβώθηκε μεν, αλλά δεν πειράχτηκε θανάσιμα από τα μικρόβια του μισόκαλου, δηλαδή τα πάθη, τον ευδαιμονισμό, την φιλαυτία, την εκκοσμίκευση και τον οικουμενισμό.

Αυτή η μαγιά, με την χάρη του Θεού, δίνει στις ημέρες μας τις πρώτες μαρτυρίες, ότι ο Λαός μας, ’’καθήμενος εν σκότει και σκιά θανάτου’’ επί έτη πολλά, αρχίζει τώρα και βλέπει ’’φώς μέγα’’. Αρχίζει και δείχνει την απογοήτευσή του από τις φαύλες επιλογές του παρελθόντος και στρέφει σιγά-σιγά τις ελπίδες του προς τον Ενανθρωπήσαντα Χριστό.

Όσο για τους συνανθρώπους μας εκείνους, που φέρονται τάχα αδιάφορα ή ακόμα και εχθρικά απέναντι στο γεγονός της Βηθλεέμ, φαίνεται πως τώρα αρχίζουν κι αυτοί –κάτω από τις απειλές του πορτοφολιού- να προβληματίζονται και να συσπειρώνονται γύρω από αξίες πατροπαράδοτες,  που λησμονήθηκαν: την αλληλεγγύη, το φιλότιμο, την συμπόνια, την ανθρωπιά.   

Άλλωστε -όπως έγραψε κάποιος- τώρα που μας τέλειωσαν τα λεφτά, τι μας μένει εκτός από τον Χριστό, για να ακουμπήσουμε επάνω του;

Ο πολυαγαπημένος μας Άγιος Παΐσιος , σε κάποια από τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν, είπε:

’Μέγα και παράδοξον θαύμα τετέλεσται σήμερον.

Άμα ο νους μας είναι εκεί, στο «παράδοξον», τότε θα ζήσουμε και το μεγάλο μυστήριο της Γεννήσεως του Χριστού. Εύχομαι η καρδιά σας να γίνει Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώσει όλες τις ευλογίες Του’’.

Αληθινά Χριστούγεννα και στις καρδιές μας!

Χρόνια πολλά!

Πραγματοποιήθηκε και φέτος, με την βοήθεια του Θεού, η γιορτή των κατηχητικών σχολείων της ενορίας Κοιμήσεως της Θεοτόκου Aμπελώνα. Σκοπός του κατηχητικού μας σχολείου είναι να αγαπήσουν τα παιδιά μας το Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, μαθαίνοντας για Αυτόν ο οποίος για την σωτηρία μας θυσιάστηκε για εμάς. Να αγαπήσουν την εκκλησία, να μάθουν τον σκοπό της ζωής μας και να παραμείνουν ενεργά μέλη της Αγίας μας Εκκλησίας που είναι κιβωτός σωτηρίας.

Ευχόμαστε καλά Χριστούγεννα!!!

"Χριστός γεννάται,δοξάσατε!"

Καλή Σαρακοστή,καλόν αγώνα!

''Η μεγαλύτερη ευτυχία,δόξα,τιμή,ως και ο μεγαλύτερος πλούτος σε ένα ανδρόγυνο είναι να έχουν αγάπη αναμεταξύ τους.
Προτιμήστε να έχετε αγάπη και να είσθε φτωχοί παρά να είσθε πλούσιοι και να μην έχετε αγάπη.
Όταν έχετε αγάπη,θα έχετε τον Θεό και όταν θα έχετε τον Θεό,θα τα έχετε όλα."

+Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

"-Γέροντα,τι είναι το χαροποιό πένθος;
-Είναι η χαρά που προέρχεται από τη λύπη για ένα σφάλμα μας.
Στο χαροποιό πένθος υπάρχει και πόνος και χαρά γ' αυτό λέγεται χαρμολύπη.
Λυπάται ο άνθρωπος από φιλότιμο που λύπησε το Χριστό,χαίρεται όμως γιατί νιώθει θεία παρηγοριά.
Ο αμαρτωλός,όταν μετανοήσει ειλικρινά,συγχωρείται από τον Θεό,αισθάνεται μέσα του θεία παρηγοριά και μπορεί να φθάσει σε πνευματική αγαλλίαση.

"Άγιος Παίσιος ο Αγιορείτης"

Το τελευταίο μήνυμα

Στις 27 Απριλίου 1941,την ώρα που οι σιδηρόφρακτες στρατιές του Χίτλερ έμπαιναν στην ελληνική πρωτεύουσα,από τον ραδιοφωνικό σταθμό Αθηνών,μεταδιδόταν το παρακάτω ιστορικό μήνυμα προς τον ελληνικό λαό:

"Έλληνες,θάρρος!Δεν νικηθήκαμε.Η ελευθερία γρήγορα και πάλι θα έρθει. Ψηλά τα κεφάλια.
Έλληνες,περιφρονήστε τους κατακτητές.'Οχι δάκρυα και λυγμούς.
Σταθείτε περήφανα. Κλειστείτε όλοι στα σπίτια σας.
Όταν θα μπαίνουν οι βάρβαροι, ούτε ένας δεν πρέπει να βρεθεί στους δρόμους.
Σφίξτε τις καρδιές σας.
Η Ελλάδα δεν πεθαίνει!"

πηγή:Ορθόδοξο Χριστιανικό Νεανικό Περιοδικό "Προς τη Νίκη",Οκτώβριος 2019

 Καλή κατηχητική χρονιά! 

Ξεκινήσαμε και σε περιμένουμε να ζήσουμε μαζί 

στιγμές Χριστού με την καλύτερη συντροφιά!

Κάθε Κυριακή,μετά τη θεία λειτουργία,στις 11 π.μ

σε περιμένουμε στην αίθουσά μας στο παλιό ΚΕΠ(πίσω από το 1ο Δημοτικό Σχολείο)  .

Έλα και εσύ! Σε περιμένει ο Χριστός!

                                    Σαν σήμερα δολοφονείται ο Ιωάννης Καποδίστριας στο Ναύπλιο.
                                        Ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος μετά την απελευθέρωση.

"Η συνείδηση...,φοβερό!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φωτιά,μεγαλύτερη κόλαση από το κάψιμο της συνειδήσεως.
Δεν υπάρχει φοβερώτερο και βασανιστικώτερο σαράκι από το σαράκι της συνειδήσεως.
Οι κολασμένοι θα υποφέρουν αιωνίως,γιατί θα τους βασανίζει η σκέψη πως έχασαν τα αγαθά του Παραδείσου για λίγα χρόνια επιγείου ζωής,
αν και αυτά ήταν γεμάτα τύψεις και άγχος.
Τα πάθη τότε δεν θα ικανοποιούνται και αυτό θα είναι άλλο βάσανο."

Άγιος Παίσιος ο Αγιορείτης

"Μοναστήρι είναι και το σπίτι σου, αν θες.
Δεν είναι  ο χώρος που κάνει το Μοναστήρι.
Είναι ο τρόπος.
Πήγαινε,να προσεύχεσαι και να κάμεις υπομονή σε όλα."

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Η στάση του Αγίου Σιλουανού απέναντι σε όποιον διαφωνούσε μαζί του

Αρχιμ. Σωφρονίου
Είναι αδύνατο ν’ αποσιωπήσουμε ένα αξιόλογο διακριτικό του χαρακτήρα του Γέροντα: τη στάση του απέναντι σ’ όποιον διαφωνούσε μαζί του. Επιθυμούσε ειλικρινώς και βαθειά να καταλάβει ένα τέτοιον άνθρωπο όσο μπορούσε καλύτερα και να μην προσβάλει ό,τι είναι ιερό γι’ αυτόν.
Ξέρουμε τη συνομιλία του Γέροντα με έναν αρχιμανδρίτη, που ασχολείτο με το ιεραποστολικό έργο μεταξύ των ετεροδόξων. Ο αρχιμανδρίτης αυτός σεβόταν πολύ τον Γέροντα, κι όταν επισκεπτόταν το Άγιον Όρος, ερχόταν επανειλημμένως να συνομιλήσει μαζί του. Ο Γέροντας τον ρώτησε πώς κηρύττει. Ο αρχιμανδρίτης, νέος και άπειρος ακόμη, με υπερβολικές μάλλον χειρονομίες, απάντησε νευρικά:
-Τους λέω: Η πίστη σας είναι διεστραμμένη. Όλα σ’ εσάς είναι διεστραμμένα, όλα ψεύτικα, κι αν δεν μετανοήσετε, δεν θα σωθείτε.
Σαν τ’ άκουσε ο Γέροντας, τον ρώτησε:
-Πέστε μας όμως, άγιε αρχιμανδρίτα, αυτοί πιστεύουν στον Κύριον Ιησού Χριστό, πως είναι ο αληθινός Θεός;
-Αυτό το πιστεύουν.
-Και τιμούν την Παναγία;
-Την τιμούν, αλλά διδάσκουν λανθασμένα πράγματα γι’ αυτήν.
-Και τους αγίους τους παραδέχονται;
-Ναι, τους παραδέχονται, αλλά από τότε που αποσχίστηκαν από την Εκκλησία, τί αγίους μπορούν να έχουν;
-Κάνουν ακολουθίες στις Εκκλησίες; διαβάζουν τον λόγο του Θεού;
-Ναι, και ναούς έχουν και ακολουθίες, μα αν τις βλέπατε πόσο υστερούν οι ακολουθίες τους από τις δικές μας, πόσο ψυχρές, πόσο άψυχες είναι!
-Άγιε αρχιμανδρίτα, η ψυχή τους αισθάνεται πως πράττουν σωστά που πιστεύουν στο Χριστό, που τιμούν την Παναγία και τους αγίους, που τους επικαλούνται στις προσευχές τους. Γι’ αυτό, όταν τους λέτε πως η πίστη τους είναι νόθα, δεν θα σας ακούσουν… Αν όμως λέγατε στους ανθρώπους πως καλώς κάνουν που πιστεύουν στο Θεό, πως καλά κάνουν που τιμούν την Παναγία και τους αγίους, που πηγαίνουν να λειτουργηθούν στις εκκλησίες και που προσεύχονται στα σπίτια τους, πως καλά κάνουν όταν διαβάζουν τον Λόγο του Θεού και τα λοιπά, έχουν όμως εδώ κι εκεί λανθασμένες θεωρίες και πρέπει να τις διορθώσουν και τότε όλα θα είναι καλά και θεάρεστα κι έτσι με τη χάρη του Θεού όλοι θα σωθούμε… «Ο Θεός αγάπη εστίν» και γι’ αυτό το κήρυγμα πρέπει να βγαίνει πάντα από την αγάπη. Τότε θα ωφεληθεί κι αυτός που κηρύττει κι αυτός που ακούει. Αν τους κατακρίνετε όμως, τότε η ψυχή του λαού δεν θα σας ακούσει και δεν θα προέλθει όφελος.
Συνήθως ζητούν την ελευθερία οι άνθρωποι, για να κάνουν «ό,τι θέλουν».
Κάποτε ο Γέροντας συνομιλούσε μ’ ένα φοιτητή που επισκέφθηκε τον Άθωνα και έλεγε πολλά περί ελευθερίας. Όπως πάντα, ο Γέροντας παρακολούθησε με πολλή προσοχή τις σκέψεις και τα συναισθήματα του συμπαθούς, αλλά και αφελούς συνομιλητή του. Βέβαια οι ιδέες του περί ελευθερίας συγκεντρωνόταν από τη μια στην απαίτηση για περισσότερες πολιτικές ελευθερίες κι από την άλλη στη δυνατότητα να ενεργεί κανείς γενικά σύμφωνα με τα κίνητρα και τις επιθυμίες του.
Ο Γέροντας απαντώντας του εξέθεσε τις δικές του απόψεις: «Ποιός δεν θέλει ελευθερία; Όλοι την θέλουν, αλλά πρέπει να ξέρεις πού είναι και πώς να την βρεις. Για να γίνεις ελεύθερος, πρέπει να δεσμεύσεις τον εαυτό σου. Όσο περισσότερο δεσμεύεις τον εαυτό σου, τόσο μεγαλύτερη ελευθερία θα έχει το πνεύμα σου… Πρέπει να δεσμεύεις μέσα σου τα πάθη, να μην σε κυριεύουν, πρέπει να δεσμεύεις τον εαυτό σου για να μην κάμεις κακό στον πλησίον σου… Συνήθως ζητούν την ελευθερία οι άνθρωποι, για να κάνουν «ό,τι θέλουν». Αυτό όμως δεν είναι ελευθερία, αλλά η κυριαρχία της αμαρτίας πάνω σου. Η ελευθερία να αμαρτάνεις, να πορνεύεις, να είσαι άκρατης και να μεθάς, να μνησικακείς, να εκβιάζεις, να φονεύεις ή να κάνεις κάτι παρόμοιο, όλα αυτά δεν είναι ελευθερία, αλλά δουλεία, καθώς είπε ο Κύριος: «πας ο ποιών την αμαρτίαν, δούλος έστι της αμαρτίας». Και πρέπει να προσευχηθεί κανείς πολύ για να γλυτώσει απ’ αυτή τη φοβερή δουλεία.
Εμείς νομίζομε πως η αληθινή ελευθερία έγκειται στο να μην αμαρτάνεις και στο ν’ αγαπάς τον Κύριο και τον πλησίον σου μ’ όλη την καρδιά σου και μ’ όλη τη δύναμή σου.
«Η αληθινή ελευθερία είναι η διαρκής παραμονή κοντά στο Θεό».
Παρότι το βάθος των λόγων του Γέροντα ξεπερνούσε τα όρια της αντιλήψεως του νεαρού φοιτητού, αυτός έφυγε ζωηρά επηρεασμένος.

«Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ
Δημοσιεύτηκε 1 week ago από τον χρήστη Δημήτριος Αθανασίου
Ετικέτες: ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ ΑΘΩΝΙΤΗΣ

πηγή:http://www.diakonima.gr